Salon kalabalıktı... Türkler...
Almanlar... "Türk-Alman Ticaret ve Sanayi Odası'nın 10. kuruluş yılı" yemeği vardı.
Gecenin açış konuşmasını Berlin Büyükelçimiz yaptı... Hüseyin Avni Karslıoğlu.
Hani... "Damardan girmek" diye bir söz vardır ya...
Büyükelçi'nin ilk cümlesi de damardandı:
- Ben de bu salondaki Türkler'in çoğu gibi bir Almancı çocuğuyum.
Ayağa kalkıp alkışlayanı mı ararsınız...
Duygulanıp ağlayanı mı? Hüseyin Avni Karslıoğlu'nu dinlerken...
Salona göz gezdirdik... Hangi birini sayalım?
Aydan Özoğuz... Federal Hükümetin Uyum Bakanı... Bir işçi çocuğu.
Dilek Kolat... Berlin Eyalet Hükümeti Aile, Çalışma ve Uyum Bakanı... Babasını da tanırız... Almanya'dan emekli işçi.
Ekin Deligöz... Federal milletvekili... Almancı çocuğu.
Özcan Mutlu... Almanya'daki en kıdemli Türk milletvekili... Eskiden Berlin Eyalet Milletvekili idi... Şimdi Federal Meclis üyesi... İşçi çocuğu...
Gümüşhane kökenli.
Türk işadamları... Bahattin Kaya... Kemal Şahin... Remzi Kaplan... Adnan Öz... Ahmet Başbuğ... Selahattin Erdem... Âdem Çakır... Süreyya İnan... Osman Sönmez... Veli Tüfekçi... Süleyman Yüksel... Ve daha pek çok kişi.
Bu işadamlarının bir kısmı Almancı çocuğu... Bir kısmı da Almanya'ya çalışmaya gelmiş... Ya da okumaya... Şimdi hepsi de işletme sahibi.
Salondaki "Almancı çocuklarını... Almancıları" görünce... Avrupa Birliği Bakanı ve Başmüzakereci Volkan Bozkır da duygulandı.
Gecenin sonuna doğru... Konuşmasına şöyle başladı:
- Ben de içinizden biriyim... Kızım Stuttgart doğumlu.
