ARENA'yı yine hayretle ve ibretle izledim. Gençleri uyuşturucu tuzağına düşürenlerin faaliyet alanlarını nasıl genişlettiklerine kaygıyla şahit oldum. Ne yazık ki artık esrar, eroin, hap almak için karanlık yüzlü insanlarla mezbeleliklerde buluşmak gerekmiyordu. Eminönü'ndeki Çiçek Pazarı'nın Kuşçular Çarşısı'nda bazı dükkanlar her türlü "malı" temin ediyordu. Bu hizmetin (!) genel distribütörlüğünü ise bir çay ocağı işletmecisi yürütüyordu. Arena elemanları konuya önce kuşlara yem olarak verilen kenevir tohumlarından girdiler. "Bunları eksek, çıkar mı?" filan derken, kuşçunun aslında "uçuş acentesi" olarak çalıştığını anladılar. Rezillik sadece Eminönü ile sınırlı kalsa iyi. Sarıyer'de, Kadıköy'de "kuş yemi" (!) satan pek çok dükkan, aynı zamanda uyuşturucu ticaretinin vitrini haline dönüşmüştü. Muhabbet tellallarını biliyordum ama "muhabbet kuşu tellallarını" ilk defa gördüm! En çok da ne garibime gitti biliyor musunuz? Kuşçunun bizim kızlara uyuşturucuları verdikten sonra "Kendinize iyi bakın" demesi... Ne düşünceli adam değil mi?