ACELE kanaate varmayayım diye yazmak için dizinin ikinci bölümünü bekledim. Baktım ki, birinci bölümdeki tat artarak devam ediyor. Öyleyse, tamamdır. "Bu Maçolar dizisinde iş var" diyorum. Bana göre bu sezon Show TV'nin ekrana getirdiği en başarılı drama. Bu sütunlarda Burhan Öçal'ın sinema ve televizyon için aranan jön olduğunu defalarca yazdım. Maçolar bu konuda beni fena halde haklı çıkarttı. Kalabalık ailesini dünyanın kötülüklerinden uzak tutmaya çalışan, onların birbirlerine kenetlenmesi için elinden geleni yapan, üslubu biraz sert ama kalbi kadife kaplı bir adamı harika bir şekilde ekrana taşıyor Burhan Öçal. Ruhundaki doğuştan gelen o ritim duygusunu, oyunculuğuna da yansıtıyor. Oyununda müthiş bir ahenk, olağanüstü bir tutarlılık var. Ve Özlem Tekin... Yine bu sütunlarda oyunculuğuna pek çok kez övgü cümleleri düzdüm. Son olarak Hokkabaz'da da çok başarılıydı. Ama Maçolar, Özlem'in "ustalık eseri" olmuş. Ekran karşısında o kadar rahat, o denli esnek ve öyle inandırıcı ki, izleyiciyi hemencecik alıp, öykünün içine sokuveriyor. Bu arada genç oyuncuların da hakkını teslim etmek lazım. Tolgahan Sayışman'ın sıkı dokunmuş oyunculuk kumaşını zaten sunuculuk yaptığı Topmodel yarışmasında fark etmiştim. Gökhan Tepe de şaşırtıcı bir ustalıkla rolünün içine girivermiş. Kamil Güler döktürüyor. Müzisyenlerin çoğunlukta olduğu dizide Seyyal Taner de harika canlandırdığı hala karakteriyle armoniyi tamamlıyor. Dizide Haydar Karaaslan'ın (Burhan Öçal) sık sık kullandığı "Her şeyin bir şeyi var" lafını buraya yazıyorum. Yakında herkesin diline dolanacak, demedi demeyin...