Nasıl böyle bir 'linç toplumu' haline geldik, ne zaman birbirimize güvenimizi, hoşgörümüzü bu kadar kaybettik?
'Ne oldu bize?' dediğim gelişmelerden biri, cuma gecesi Beyaz Show'da yaşandı.
Ayşe Çelik adlı, öğretmen olduğunu söyleyen, menşei ve amacı belli bir kadın, Diyarbakır'dan yayına bağlandı. "Burada çocuklar ölüyor. Hiçbir şey gerçek haliyle anlatılmıyor" filan deyip çocuk kanı üzerinden politik hedefli, 'paralel' bir söyleme girişti. Bizim saf Beyaz şaşırdı, olayı kavrayamadı, öylece kalakaldı, ne yapacağını bilemedi. Çünkü orası bir eğlence-sohbet programıydı. Klişe cümleler kurdu, seyirci alkışladı vs...
Sonra? Sonrası bir felaket... Sosyal medyada Beyaz'a yönelik bir linç kampanyası başlatıldı. Ne vatan hainliği kaldı, ne PKK yandaşlığı... Beyaz, ertesi gün Kanal D Ana Haber'e çıkıp açıklama yapmak, "Kırdığım birileri varsa özür dilerim" demek zorunda kaldı.
O bir polis çocuğu... O, konu toplumsal duyarlılık olduğunda herkesten önce davranan vicdanlı bir adam. O, şehit haberleri geldiğinde programını yarıda kesen biri. Tabii ki daha 'uyanık' davranması gerekirdi. Ama millet 20 yıldır bu adamı işte bu kadar 'saf ve temiz' olduğu için izlemiyor mu? Sevgili linç severler; haini Beyaz Show stüdyosunda değil; kan yalamak için fırsat kollayan dillerin ardında, hendeklerin içinde, barikatların arkasında arayın.