Önceki gün gazeteye geldim, masamın üzerinde bir kargo zarfı. Açtım baktım ki bir long-play... Günümüz gençleri long-play'i bilmez, önce bir anlatmak lazım:
CD'ler ve onlardan önce de kasetler çıkmadan, bizler müziği pikaplara koyduğumuz plaklarla dinlerdik. Onlar da iki çeşitti. Küçük olanlar 45 devirliydi, her yüzünde birer şarkı olurdu. 33 devirde çalışan ve büyük olanlara da long-play denilirdi. Bugünkü albümlere karşılık gelirdi. Yabancı long-play bulmak mümkün değildi o zamanlar. Bu yüzden babamın Almanya seyahatlerinden dönmesini dört gözle beklerdik ağabeylerimle beraber.
Abba, Boney M, Led Zeppelin... Artık bavuldan ne çıkarsa bahtımıza... Siparişim üzerine bir Eagles getirmişti rahmetli babam, içinde o dönemin en sükseli şarkısı 'Hotel California' olan... Bende hava binbeşyüz... Sabahın köründe liseye gitmeden koyuyorum Dual pikaba, bütün apartmana dinletiyorum...
Üzerinde Erol Evgin'in 20-25 yaşlarında bir fotoğrafının bulunduğu long-play'i görünce o yıllara gittim kestirmeden... Plakçıya gidip plaklardan 'karışık kaset' yaptırdığımız günlere... Bakırköy'de Sinema 74'ün altındaki Picatura plakçısına giderdi harçlığın yarısı... Hani lisede elini tutmak için gözünün içine baktığımız kıza, karışık kaset hediye edeceğiz ya!
Sevgili Erol Evgin de bizlere bir 'karışık' hazırlamış. Melih Kibar-Çiğdem Talu şarkılarının en güzel dönemi, 1976-1980 arasındakilerden... İçinde neler yok ki? Sevdan Olmasa, İşte Öyle Bir Şey, Aldım Başımı Gidiyorum, İçimdeki Fırtına, Etme Eyleme, Bizim Tango, Söyle Canım, Bir de Bana Sor, Hep Böyle Kal ve daha niceleri...
O şarkıların kulağıma ilk değdiği günden bu yana 40 yıl geçmiş ha! Acı kahveyi bilirdim de, tatlı müziğin hatırının bu kadar uzun süreceği aklıma gelmezdi doğrusu. Gönlüne sağlık Erol Evgin... Evdeki pikap, nasıl da hasretle dokunduracak iğnesini o long-play'e, bir de ona sor...