Atv'nin dizisi Bir Zamanlar Çukurova'yı biz orta yaşın üzerindekiler için cazip kılan sebeplerden biri de hemen her hafta unutulmaz bir şarkıyı bizlere hatırlatması. Geçenlerde dizide kulağıma çalınan Dilek Taşı'nın beni nasıl alıp da yıllar öncesinin Bakırköy'üne götürdüğünü anlatmıştım. Bu hafta da Yılmaz, Müjgan için radyoda bir istek parçası çaldırdı: Sana Muhtacım... Haydi bakalım, yine bindik nostalji kayığına... Arkasından bir de Gaffur'un radyo başında kestane yiyip Radyo Tiyatrosu dinlemesi gelmesin mi? Bu sefer hayalimde rotayı Marmara Adası'ndaki çocukluk günlerime çevirdim. Duvarda kuzinenin oynaşan alevleri, kulaklarımızı yapıştırdığımız lambalı radyoda o ezberlediğimiz anons: "Ses: Ertuğrul İmer... Efekt: Korkmaz Çakar..."
Acaba diyorum, Çukurova'nın yapımcıları şöyle sezon sonuna doğru dizide çalan eski şarkılardan oluşan bir nostalji albümü yapsalar nasıl olur?