Öyle bir hayatınız var ki, güçler savaşının içindesiniz. Paranız yetmiyor tek başına güç gösterisine... Ayrı bir gücünüzün olması gerekiyor. Bunun için maskelerle dolaşıyorsunuz. En sert, en katı halinize bürünüyorsunuz. Yoruyorsunuz ve yoruluyorsunuz. Ama sonunda bir kadın, sizi ele geçiriyor. Bütün kalelerinizi yıkıyor. Onun karşısında yüzünüzdeki maskeyi indirip en saf halinizle kalıveriyorsunuz... Ve kadın, hayattaki en büyük rakibinizin eski sevgilisi. Ondan sonrası mı? Kalbinizin ta içlerinin görünmesi en büyük zayıflığınız, zaafınız oluyor... Raconunuz artık her yerde geçmiyor. Hele hele aşkın ve kadının karşısında hiç geçmiyor. Ve karizma çiziliyor. Bir film izledim, bunlar anlatılıyordu işte... Gerçek hayatta da böyle değil mi? Yazılan-yazılamayan nice ilişkide koca koca işadamlarının, babaların, ağır abilerin düştükleri halleri duyunca herkesin herkese sözünü geçirebileceğini, gücünü gösterebileceğini ama bir tek kalbine sözünü dinletemeyeceğini daha iyi anlıyorsunuz.