Daha önce otizmden bahsetmiştik. Şöyle bir hatırlayalım: Ağlayıp, sızlamayan,tepkisiz, fazla uslu bebeklerdir. Aile, bebeğin onlara gereksinim duymadığı kanısına bile kapılabilir.
* Kendi kendine oynayan, oyuncaklar yerine başka şeyleri oyun aracı seçen
* Çevreye kendi gereksinimi olmadığında ilgi göstermeyen
* Hiç konuşmayan ya da sadece kendi gerek duyduğunda tek kelime kullanan, bazen duymadığı düşünülen, aynı kelimeleri tekrarlayan ya da sizin söylediğinizi tekrarlayan
* Kendinden "sen" veya "o" diye bahseden, kendi kendine kelimeler üretip, kullanan
* Öpülmekten, kucağa gelmekten hoşlanmayan,
* Nesneleri amacına uygun kullanmayan (kutu kapağını çevirmek, oyuncak arabayı sürmek yerine, ters çevirip saatlerce tekerliğini döndürmek, kapıyı açıp kapamak gibi)
* Düzeninin değişmesine aşırı tepki gösteren
* Aşırı titiz olabilen, üstüne su damladığında bile huzursuz olan,
* Göz teması kurmaktan kaçınan
* El çırpma, kanat çırpar gibi yapma, dönme gibi tekrarlayıcı hareketleri bulunan
* Acıya, sıcağa, soğuya pek tepki vermeyen
* Yaşıtlarıyla uygun ilişki kuramayan
* Bir çok şeye ilgi göstermezken, müzik sesi gibi bazı şeylere aşırı ilgi gösteren çocuklardı. Ne kadar erken tanı konulursa, hastalığın geleceği o kadar iyi olur.Tanı konulduktan sonra da tedavi gerekir. Tedavinin en önemli bölümü, erken başlayan özel eğitimdir. İşte zorluklar burada başlamaktadır. İlk zorluk, ailelerin çocuklarındaki bu sorunu tanımasındadır. Bu nedenle otizmin tanıtılması, anlatılması, ailelerin belirtiler konusunda bilgilendirilmesi gerekmektedir. Tanı konulup, tedavi başladıktan sonra ikinci sorun çıkar: Özel eğitim alınacak yer. Sayılarının hem yeterli olmaması, hem de ailelerin bu konuda kimin yetkin, kimin yetkin olmadığı konusunda sıkıntıları bu sorununun temelini oluşturmaktadır. Okula başlama yaşı geldiğinde okul bulunamaması, çoğu okulun ve sağlıklı çocukların velilerinin otistik çocukların onlarla olmasını, maalesef istememesi eklenir gider. Erişkin dönemde başka sorunlar gelir, hele erken tanı konulamamış ve eğitim verilememişse sorunlar büyür.
DERNEKLER, VAKIFLAR
Bu tür sorunların hepsinde, genellikle ailelerin ve uzmanların birlikte kurdukları derneklerin, vakıfların önemli katkıları olmaktadır. Ankara'da, Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Derneği, İlgi Otistik Çocukları Koruma Derneği, Ankara Üniversitesi Otistik Çocuklar Merkezi bunların iyi örnekleridir. Sonra 2001 yılında bunlara İstanbul'da Tohum Vakfı eklendi. Onların da amacı, otizm erken tanısı ve eğitim verilemesi için çalışmaktı. 2001 yılından beri de çalışıyorlar. Daha birkaç ay önce reklam panolarında, TV programlarının aralarında belki gözünüze çarpmıştır. Otizmi tanıtan, onlara nasıl yardımcı olunacağını anlatan ilanları, filmleri görmüşsünüzdür. Belki de hiç görmediniz, görüp bakmadınız, kanal değiştirdiniz. Sizi ilgilendirmiyordu, böyle bir sorununuz yoktu, bir gün karşılaşabileceğiniz aklınıza bile gelmedi. Çocuğuna otizm tanısı konulmuş ailelerin de daha önce aklına gelmediği gibi, ilk duyduklarında kabullenemedikleri gibi. Onlar da belki bir zamanlar sağlıklı çocuklarıyla, sorunlu çocukların aynı sınıfta okumalarına itiraz etmişlerdi. Nedenini bilmedikleri bir korkuyla, yanlış olsa da çocuklarını koruma isteğiyle. Oysa, çocuklarına bir şey olmayacağı gibi, sorunlu arkadaşlarıyla aynı sınıfta olmak onların eğitimine ve yüreklerine katkıda bulunacaktı. Ama onlar da bilmiyorlardı, duymamışlardı tıpkı sizin gibi. Bu kampanyayı duyan da çok olmuştu. Yüzlerce aile başvurdu vakfa bu kampanyadan sonra. Bir kısmının endişeleri boşa çıktı, sevindiler. Çocukları tanı alanlar da sevindi. Çünkü erken tanının önemini öğrenmişlerdi. Öğrenmek için, duymak için, bakmak için geç kaldınız sayılmaz. Çünkü vakıf çalışmalarına devam ediyor. www.tohumotizm.org.tr adresinden bilgi alabilirsiniz. Ya da (0212) 244 75 00 numaralı telefonu arayarak sorabilirisiniz. Hatta, Gümüşsuyu'na kadar uzanıp, İnönü Caddesi'ndeki Devres Han'a uğrayıp vakıf merkezini kendiniz ziyaret edebilirsiniz. Sadece sizin ihtiyacınız olduğu için değil, çocuğunuzun otizm olup olmadığından şüphelendiğiniz için değil, destek olmak için, otistik çocukların sağlıklı bireyler olarak topluma katılabilmeleri için yapabilirsiniz bunu. Bugünlerde Vakıf, iş adamlarının, sanatçıların katkısını sağlamış. Danilo Giannani'den ebru sanatı öğrenmişler. Emek vermişler, yaratmışlar. 28 Nisan'da bunları satışa sunacaklar. İtalyan Kültür Merkezin'deki satıştan elde edilen gelirle, ailelerinin maddi gücü olmayan otistik çocuklara burs verilecek ve onların eğitimi, tedavisi sağlanacak. Tohum Vakfı projeye "Tohuma Su Gerek" adını vermiş. Siz de tohuma su vermek istiyorsanız, şu telefonu bir arayın derim. Sağlıklı bir toplum için, kendi çocuklarımızın sağlığı için, tüm çocukları sahiplenmek için neler yapabileceğinizi öğrenin. Unutmayın, yanındaki tohumlar sağlıklı olmazsa, sizinki de mutlu olamaz ve bir gün suya gerek duyan tohum sizin çocuğunuz olabilir.
