Şahan Gökbakar, 1 Mayıs olaylarındaki çıkışına karşılık en büyük ayarı; taraftarı olduğu Galatasaray'dan yedi galiba.
Binlerce Galatasaraylı, Taksim'de gece yarısı şampiyonluğu kutladı. Demek ki 'çukur' bahaneymiş; emekçiler de Taksim'de gündüz vakti rahatlıkla 1 Mayıs'ı kutlayabilirmiş.
Polis Akademisi'nden öğretim görevlileri bile krizin iyi yönetilemediğini açıkladı!
İşte tam bu noktada, Şahan ile Cem Yılmaz arasındaki fark daha net ortaya çıkıyor. Cem Yılmaz, Leman dergisi kültürüyle yetişmiş; sol jargonu, 1 Mayıs'ın sembolik anlamını, işçi mücadelesinin köklerini iyi biliyor. Ve bu tarz toplumsal olaylarda Şahan gibi tepki çekecek çıkışlarda bulunmuyor. Topa hiç girmiyor, girerse de sağduyulu konuşuyor, mağdur olanın yanında yer alıyor.

ŞAHAN KİTAP OKU!
Şahan ise 90'lı yılların tipik televizyon kuşağı çocuğu. Televizyonda, internette ne izlerse yiyor! Medyanın manipülasyon ve deformasyonlarında yemi anında yutuyor!
Ve 1 Mayıs'ın sembolik anlamını bilmeden açıklamalar yapıp, kendini 'işçi düşmanı' pozisyonuna sokuyor.
Emekçilere haksızlık etmekle kalmıyor; oyuncuları, yazarları, aydınları da kendince aşağılıyor. Güya 'laf' çakıyor ama kendisini; filmlerinden bile daha komik pozisyona düşürdüğünün farkında değil.
Tribünlere oynamayı bile beceremiyor; izleyici kitlesinin alt tabakadan emekçiler olduğunun farkında değil!
Meğer Şahan, "Kitap okumuyorum" derken şaka yapmıyormuş. "Hiç bilenle, bilmeyen bir olur mu?" Oku Şahan, bol bol kitap oku; vaktin de var. Okumaktan sıkılıyorsan da; git varoşların nabzını tut, üniversite öğrencilerinin çayını iç. Onlar, sana özet geçerler! Öyle eve pizza söyleyip, TV'deki haberlerin gazına gelip Twitter'dan yazmakla olmuyor bu işler!