Nüfus Bilim Derneği; Ankara, Erzurum ve Aydın illerindeki ortaokul ve lise öğrencileri arasında 'Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet' konulu bir araştırma yapmış.
428 öğrenciyle yüz yüze yapılan görüşmelerle ilgili detayları Milliyet'ten Damla Yur'un haberinden okuduk.
Araştırmada öne çıkan bazı öğrenci görüşleri şöyle:
Ankara-11.sınıf-erkek öğrenci: "Çocuğu erkek ister, kadın istemezse erkeğin saldırması şiddet olmaz. Tecavüz değil ki bir kere onun helali olmuş."
Erzurum-12. sınıf-erkek öğrenci: "Kadının, erkeğin karışacağı işlere karışmaması gerekir. Evde mesela, bir kredi çekilmesi gerekiyordur bankadan... Ben bazen şahit olurum, kadınlara sinirlenirim böyle. Para işi erkekten sorulur."
Erzurum-12.sınıf-erkek öğrenci: "Hak ettiği durumlar olabilir. Mesela laftan anlamıyor. Mesela hayvana laf anlatılmaz, şiddet uygulanır. Hayvanlar düşünemez, öyle insanlar var ki onlar da düşünemez. Hayvandan bir farkı olmayan insanlar var. Onlara da şiddet uygulamak lazım."
Ankara-6.sınıf-erkek öğrenci: "Bence çok kırılgan hanımların da evlendiğinde biraz huylarını değiştirmesi gerekir. Ben olsam o kadının ağzını burnunu dağıtırdım yani. Yani her gün küsen bir kadına kimse dayanamaz."
TÖRE ANLAYIŞI
Aydın- 11.sınıf-erkek öğrenci: "Benim anlayabileceğim tek şiddet namus. Namus konu olursa ben gerçekten dayanamam, kendi açımdan söyleyeyim."
Elbette yukarıdaki örnekler en çarpıcı olanları. Mutlaka kadına yönelik şiddeti kınayan yorumlar yapan öğrenciler de olmuştur. Lakin bu örnekler bile kadına yönelik şiddetin boyutunu açıklamaya yetiyor. 10-12 yaşındaki çocuklar, annelerinin sudan sebeplerden dolayı dayak yemelerini, töre cinayetlerini haklı görüyorlar.
Belli ki bazı çocuklar dayakçı babalarını rol modeli alıyorlar, yaşadıkları kapalı toplumdaki törelere, geleneklere harfiyen bağlılar.
Çocuk işte; ne görürse, ne öğrenirse onu yapıyor.
Kadın-erkek eşitliği, kadına yönelik şiddet vs. bu konularda çocuklar ortaokuldan başlayarak eğitilmeli.