Bu aslında dün yazılması gereken bir yazıydı. Ancak yukarıda da okuduğunuz üzere Orhan Pamuk röportajıyla uğraştım bütün gün, yine aksattım yazıyı. Arada röportajlar filan, oluyor böyle şeyler affola...

*'Ece Erken'in kocasından dayak yemesi en çok biz gazetecileri gerdi galiba' demiştim ve haklı çıktım! Alın işte, en sonunda Hıncal Uluç'la karşı karşıya geldik bu yüzden. Ama sebep eleştiriler değil, üslup! Mesele, sevgili Hıncal Abi'nin 'kadın gazeteciler'i adres göstererek Ece Erken'le ilgili yazılan yazıları eleştirmesiydi. Benim de bu yazıya karşılık bir yazı yazmamdı. Çünkü eleştirenlerden biri de bendim Erken'i. O eleştiri hakkını kullandı, ben de eleştiri hakkımı kullandım, buraya kadar her şey normal! Ancak Hıncal Abi yazımda, ismini vermediğim, 'birileri' dediğim için onu aşağıladığımı, saygısızlık yaptığımı söylüyordu önceki günkü 'Tartışmayı Öğrenmemiz Gerek' yazısında. Açıklığa kavuşturalım meseleyi; küslük, kırgınlık olsun istemem... Bugüne kadar Hıncal Uluç'un ne yazılarına ne de kendisine en ufak bir saygısızlığım olmamıştır, bunu kendisi de çok iyi bilir. İkincisi, atlamış da olabilirim ama Ece Erken'le ilgili eleştiri yazılarını (yani 'dayak yediğini niye yalanladı' 'şimdi niye tazminat için yalanladığı dayakları kabul ediyor' vs gibi yazıları kastediyorum) takip ettiğim kadarıyla iki kişi yazdı. Biri bendim, biri de Şengül Balıksırtı idi. (Atladığım biri varsa şimdiden özürler...) Hıncal Abi de pazar günü yazdığı yazıda bu 'kadın gazetecileri' şu üslupla eleştiriyordu: Kadın kadının kurdudur, kadın gazeteciler vur abalıya misali Ece'yi dövüyorlar... Niye isim yoktu bilmiyorum, sormak da aklıma gelmedi! Belki başkasını kastediyordu Hıncal Abi bilmiyorum ama aynı eleştirileri ben de yaptığım için üzerime alındım! Yazımı yazarken de Hıncal Abi'nin gösterdiği 'özen'i gösterdim sadece; hepsi bu. Yoksa saygısızlık ne haddime... Hıncal Abicim merak etmeyin; uzun zamandır biliyorum Hıncal Uluç'u aşağılamak ne beni yüceltir, ne de SABAH'ı. Sevgiler ve saygılar...