Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın konuşması esnasında askerlerin alkışlaması, Kılıçdaroğlu'nu çok öfkelendirmiş. Komutanları Arap ülkelerindeki askerlere benzetmiş, çürümüşlükle itham etmiş. Yetmemiş, hadlerini bildirmiş.
Böylesi açıklamalar tabii ki hiç hoş değil. Son derece haksız ve üzücü ifadeler. Bunu bir kenara not edelim. Bir konuşma esnasında komutanların herkes alkışlarken Başkomutan'ı alkışlamamaları hiç normal olmazdı. Hatta çok sevimsiz anlamlar çıkartılabilirdi. Ama Kılıçdaroğlu, gayet doğal olan bu olayı bile büyüterek görüyor ve öfke patlaması yaşıyor.
Bana sorarsanız, çürümüşlük olarak gördüğü şey aslında normalleşme. Kılıçdaroğlu eski vesayet düzenine duyduğu özlemi dile getirmiş. Askerlerin, siyasetçilere tavır aldığı, siyaseti küçümsediği ve müdahale ettiği dönemleri norm olarak gördüğünden demokratik bir düzendeki sivil-asker ilişkilerini sorunlu buluyor olsa gerek.
Bu bir zihniyet sorunu. Demokratik normlar üzerinden bir değerlendirme yok. Kendi işine gelmeyen her şeyi çürümüşlük olarak gören bu kafanın dünyada eşi benzeri az bulunur. Eski alışkanlıklar kolay terk edilmiyor. Aynı tavrı 2018'de Muharrem İnce de ortaya koymuştu. Gelen tepkiler üzerine özür de dilemişti. Bugün de Kılıçdaroğlu, CHP'nin askere ve bürokrasiye bakışında hiçbir düzelme olmadığını bir kez daha gösterdi.
İşin ilginç yanı, Kılıçdaroğlu çürük dediği ama aslında normal olan yapı sayesinde konuşabildiğinin de farkında değil. Doksanlı yıllarda mesela kuvvet komutanlarına karşı bu dili kullanabilir miydi? Tabii ki hayır. O tarihlerde CHP'nin asker önündeki halini hepimiz biliyoruz. Eğer bugün Kılıçdaroğlu kendini bu kadar rahat hissedebiliyorsa bu Erdoğan'ın uzun yıllar mücadele vererek sağladığı normalleşme sayesindedir.
Yanlış zamanda yanlış tarafta durmak CHP'nin bir tür alışkanlığı. Dünya yerelleşmeye yönelirken CHP'nin küreselciliğe heves sarmasında olduğu gibi Türkiye'de sivil-asker ilişkileri normalleşmişken CHP bunu çürümüşlük olarak görüyor.