SİYASETİN "Kara Kutu'su" ile konuşuyordum. İsmini vermeyeceğim ama, kendisi, özellikle Doğru Yol camiasında cereyan edenleri iyi bilir.
"Hüsamettin Cindoruk niçin aday olmadı?" diye sordum, "Teşkilatın ona karşı öfkeli olduğunu" söyledi. Sebebi de, Cindoruk'un, Refahyol'un yıkılması sırasında Demirel ile birlikte oynadığı etkili rol. Aday olsaydı, delegelerden bazıları, 28 Şubat sürecinde Cindoruk'un yaptığı konuşmaları, kürsüden okuyacakmış. DYP tabanı, onun şemsiye amblemli Demokrat Türkiye Partisi'ni kurmasını unutamadı; içine sindiremedi.
Anlaşılan, 28 Şubat, sadece Mesut Yılmaz'ın değil, Hüsamettin Cindoruk'un da defterini dürmüş.
DYP tabanı, meğer Süleyman Demirel'e karşı da öfkeliymiş. Onun, Refahyol yıkıldıktan sonra, Mesut Yılmaz'la beraber Isparta'ya gidip, dayanışma sergilemesini unutamıyormuş.
DYP, nasıl sancılanmasın? Geçmişte ne travmalar yaşadı! Kurucu babası, ona ihanet etti; Çiller'i itip, ezeli rakip Mesut Yılmaz'ı başbakanlık koltuğuna oturttu. Sonuç başarılı olsaydı, belki kimse üzerinde durmayacaktı ama, netice meydanda: DYP küme düştü.
Tansu Çiller ise, seçim öncesinde, önemli bir fırsat kaçırıldığının farkında. "28 Şubat'a karşı kavga verebilirdik" diye düşünüyor Çiller. "Çünkü esas mağdur bizdik. Bu imkanı, ikinci derecede mağdur olan Tayyip Erdoğan'a kaptırdık. Bana 'kavga etme' dediler. Ben de, dört dörtlük bir ekonomik program hazırladım; demokrasi mücadelesi vermedim." diyor.
Kara Kutu'dan beklentilerini de sorduk: "Mahalli seçimlerde AK Parti ezici bir çoğunluk ile birinci gelir. Tansu Çiller, ancak o tarihte, umumi arzu üzerine, siyasete döner. O güne kadar, gelişmelere uzaktan bakmakla yetinecektir."