İsmet Berkan, (Radikal) hepimizin yaşayarak şahit olduğumuz olayları, derli toplu sütununda sıralamış. Bugüne de ışık tutacak o ilk adımları, Berkan'dan naklen özetliyorum:
"2001 sonbaharında, 30 Ağustos'ta yeni emekli olmuş üst düzey bazı askerler, İstanbul iş dünyası ile ilişkiye geçip Ecevit'in yerine Hüsamettin Özkan'ın gelmesini tavsiye ediyorlar. Mesajı alan Özkan bu teklife "duymamış olayım" cevabını veriyor. Aynı kişiler, bu defa aralarına, hâlâ görevde olan yüksek rütbeli birkaç askeri de alarak, Bodrum'daki orduevinde Hüsamettin Özkan'la buluşuyor. Özkan gene kabul etmiyor ama asker ısrarlı. Çankaya Köşkü'nde bir resepsiyonda, Radikal Ankara temsilcisi Murat Yetkin'e ayrıntılı bir biçimde temaslarını anlatıyorlar. Yetkin meseleyi doğrulatmak isteyince, Hüsamettin Özkan konuyu Ecevit'e açmak mecburiyetinde kalıyor."

***
O günlerle ilgili ben de kısa bir arşiv çalışması yaptım: Baktım, Emin Çölaşan iki yazısından birinde Ecevit'i hedef almış ve ondan "yumuşak geçişle" görevi Hüsamettin Özkan'a devretmesini istemiş. Hele, 2 Temmuz 2002 tarihli yazısı, eylemi başlatan işaret fişeği gibi. Ecevit çiftinin yaşları dolayısıyla kendilerine bakamadığını, Ecevit'in Başkent hastanesine kaldırıldığında aç olduğunu, vücudundaki lekelerin ve kabarıklığın yıkanmadığı için pislikten kaynaklandığını yazıyor. Birkaç gün sonra Hüsamettin Özkan, DSP'den istifa ediyor. 61 milletvekili de onunla birlikte DSP'den kopup, İsmail Cem'in partisine koşuyor.
3 Kasım 2002 seçim hezimeti (Özkan'ın içinde bulunduğu ve genel başkanlığını İsmail Cem'in yaptığı YTP sadece %1 oy aldı) toplum mühendislerinin aklını başına getirmemiş olacak ki, bugün de faaliyetlerini sürdürüyorlar. YENİLEN PEHLİVAN GÜREŞE DOYMUYOR.