Fatih Terim maçı değerlendirirken aynen benim aklımdan geçen düşünceleri söyledi: "Pes etmemenin zaferi."
Maçta kaçırılan pozisyonları veyahut Arda'nın Semih'in, Rüştü'nün performansını yazacak değilim. Zaten futbolu anladığımı da söyleyemem. Fakat, her şeyden önce, bize yaşattıkları sevinçten dolayı her bir oyuncuya ve tabii Fatih Terim'e teşekkür etmek isterim; koltuklarımız kabardı.
Türklerin sergilediği oyundan çıkarılacak dersler var. 119'uncu dakikada yenilen gol ve hiçbir ümidin kalmadığı an, Semih'in golüyle gelen beraberlik. Penaltılarla birlikte yarı finale yükselişimiz. Her şey bir rüya gibi.
Tayyip Erdoğan acaba aklından kendi durumunu geçirip düşünmüş müdür? "Gölgelerin üzerimize geldiği zor günlerde, güneşin doğuşuna binlerce kez şahit olduk" diye aklından geçirmiş midir?
Hayat böyle bir şey. Pes etmeyeceksin. Mücadeleye devam!!!
Gerçekten de Türkiye bu zaferi, ümidini son ana kadar diri tutmasına ve pes etmemesine borçludur. Buna "Mucize" demeyelim. Fatih Terim teşhisi doğru koydu: "Pes etmemenin zaferi."