Bir gün, çiftçinin eşeği kuyuya düşer. Ama o kadar yaşlıdır ki, çiftçi kuyudan çıkartmaya değmeyeceğini düşünür. Komşularını yardıma çağırır. Her biri birer kürek alarak kuyuya toprak atmaya başlar. Önce eşek, daha beter bağırır; sonra da sesini keser. Birkaç kürek toprak atıldıktan sonra çiftçi, eşeğin niye sustuğunu merak eder ve kuyunun içine bakar. Gözlerine inanamaz. Eşek, sırtına düşen her kürek toprağı silkinerek yere atmakta ve bir basamak haline dönüştürüp, yukarı çıkmaktadır. Adım adım yükselir; sonunda kuyunun kenarından dışarı bir adım daha atıp, oradan koşarak uzaklaşır.
