Düşünün ki Urfa'da 61 muhtar 5 gün süreyle toplam 30 saat eğitim gördükten sonra olaylara farklı bakmaya başlamış. Eğitim alan muhtarların kendilerine olan güvenleri gelişmiş. Muhtarlar aldıkları eğitimleri 34 bin 560 kişiyle paylaştıklarını, bölgelerindeki okul ve sağlık ocaklarının sorunları ve çözümlerini saptamak için görüşme yapmaya başladıklarını proje sorumlusu Şimşek'e anlatmış.
Eğitim, sağlık, iş, beceri kursları gibi sosyal hizmetlerden nasıl yararlanılacağını, kadına yönelik şiddetin ve çok eşliliğin ortaya çıkardığı sonuçları, bu yönede neler yapmaları gerektiği konusunda bilgilendirilen muhtarların değişimini bizzat Zeynep Şimşek yaşamış:
"Bir öğle vakti muhtarlardan birinin evine gittim. Yer yatağında yatan bir kadın, kolunda serum. Ayakucunda bir başka kadın, yanında 3 küçük çocuk. Önce kayınvalide sandım. Sonra öğrendim ki muhtarın büyük eşiymiş. Büyük eş Türkçe bilmiyor, Arapça konuşuyor. Bu nedenle küçük eşle iletişim kurdum. Eğitimden bu yana muhtarda değişim olup olmadığını sordum. 'Son iki aydır en oldu bilmiyorum, daha önce sormazdı, ben 8 aylık hamileyim. Her gün şikâyetin var mı diye sorar oldu. Bir şey olur olmaz hemen doktora götürüyor. Herkesle daha çok ilgilenmeye başladı. Okula gidiyor, çocukları kaydettiriyor, benim kocam bizim aşiretin sözü geçeni. Herkese kızlar okula gidecek diyor. Onlara bir sürü şey anlatıyor. Hatta geçenlerde film (toplantı sonrası eğitimlerden kesitler içeren bir CD hazırlayıp vermiştik) seyrettirdi. Herkes oturdu filmi izledi. Görümcemi de okula yolladı. Hatta bir gün dedi ki, 'Şimdiki aklım olsa, 2'nci eşi almazdım. Cahillik işte.' Allah razı olsun sizden."
Hem Güler Sabancı hem de Sabancı Vakfı Genel Müdürü Hüsnü Paçacıoğlu'yla sohbetten öğreniyoruz ki hakikaten bu projelere ayrılan para öyle ahım şahım değil, ama çarpan etkisiyle ulaştığı ve dokunduğu insanlar öyle çok ki.
Şimdi söyler misiniz lütfen bundan daha iyi bir sosyal sorumluluk olabilir mi?