Yukarıdaki cümleyi kuran üniversite öğrencisinin ismi Nihal Sertkaya. Özyeğin Üniversitesi'nde okurken gözüne kestirdiği bir kuruma girmek için üniversitenin kurucusu ünlü bankacı Hüsnü Özyeğin'den yardım istemiş. Hüsnü Özyeğin için üniversite ve öğrenciler deyince akan sular duruyor, bütün işi gücü bırakıyor. Nerden mi biliyorum? Çünkü ne zaman herhangi bir şirket, yeni proje ya da banka konusunu konuşmak istesem, hızlı bir şekilde konuyu üniversiteye bağlıyor ve ordan sürdürüyor konuşmasını. Öylesine sevdalı üniversitesine.
Ömer Uluç'u kendi söyleşileriyle anlatan kitabın davetinde ayak üstü sohbet ederken Hüsnü Özyeğin anlattı. Öğrenci Nihal Sertkaya için hemen girişimde bulunmuş ve istediğini elde etmesine yardımcı olmuş. Bunun üzerine de Sertkaya, işte yukarıdaki mesajı göndermiş Özyeğin'e. Anlatırken gözlerinin içi gülüyor. 'Ben' diyor, 'Kesinlikle not ortalaması 3.80'nin üzerinde olan öğrencilerimizin bizim şirketlerde çalışmasını istemiyorum. Bilakis onları Türkiye'nin önde gelen şirketlerine girmeleri için teşvik ediyorum ki hem dışarıda deneyim kazansınlar hem de üniversitemizin başarısı ortaya çıksın.'
Hazır sanat dolu bir gecede sohbet ediyorken, Özyeğin'e üniversitenin sanatla olan ilişkisini de soruyorum ve öğreniyorum ki Hüsnü Özyeğin her genç sanatçıdan birer ikişer eser satın almaya başlamış bile.