Ev sahipliği yapacak şehrin açıklanmasına an itibarıyla 152 gün kaldı. Bu süre sonunda 2020 olimpiyatlarının İstanbul'da yapılacağı (ya da yapılmayacağı) kararı açıklanacak.
Bu süreç için gayret eden yığınca insanımız var. Ancak toplumun büyük kesimi, karar sürecine katkı vereceğinden dahi habersiz.
Üzerinden olimpiyat geçmiş kentler, kürede ayrışıyor. 1 milyon yerleşim yeri olan dünyada, 18 bin turizm varış noktası içinde, olimpiyatlara ev sahipliği yapanlar, ilk 100'e giriyor. Türkiye, pek çok alanda gösterdiği başarının bileşkesini, İstanbul'u olimpiyata aday 3 kent arasına sokarak taçlandırdı.
Ancak şimdi sıra 152 gün sonra verilecek karara geldi.
Tarihte ilk kez laik, Müslüman, demokrat bir ülkenin olimpiyatlara ev sahipliği yapmasının, Türkiye'nin yumuşak güç olarak küredeki etkinliğini artıracağını da bilmek gerekiyor. Bu işin yalnızca tanıtım veya ekonomi olmadığını biliyoruz. Hele ki ulus- lararası rekabetin artık ülkelerden ziyade kentler arasında yaşandığı dünyada, 2020 İstanbul Olimpiyatları, pozitif kırılma noktası oluşturacak.
Sloganımızın "köprüler kurmak" olması, farklı kültürler, inançlar ve geleneklerin spor yoluyla bir araya gelmesini çok iyi anlatmış.
Şimdi sorun, bu işin yalnızca olimpiyat komitesinin değil, bu ülkede soluk alan, özellikle İstanbul'da yaşayan herkesin görevi olduğunu idrak etmeye geldi.
STK'lar, medya, üniversite ve kamu kadar şirketlerimizin de kendi etki alanları içinde olimpiyat lobiciliği yapması şart. Bu işi belediyenin veya komitenin gayretine terk etmek, daha iyi bir Türkiye umudu içine kendimizi hapsedip, yan gelip yatmak demektir. 152 gün kaldı ve bugün kritik karar için ne katkı verdin?
Sloganımız "köprüler kurmak" ise sen kaç tuğla koydun?