Ajandama bakıyorum, 2 ay içinde 10'dan fazla etkinlik daveti almışım. Konferans, panel, sempozyum, çalıştay gibi… Hepsinin başlığı aynı: Endüstri 4.0… Nedir, bize faydası, ne kadar hazırız, bize gerekli mi? Baktığınızda yeni bir hayati konu var dünyada ve "Türkiye bu treni kaçırmasın" mesajları…
Üniversitelere bakıyorum, herkes Endüstri 4.0 başlıklı rapor üretiyor. STK'lara da öyle… Sektör temsilcilerinden kamu yöneticilere dek herkesin dilinde aynı türkü: Endüstri 4.0. Tıpkı İnovasyon gibi… Tıpkı Toplam Kalite gibi… Tıpkı Sürdürülebilir Kalkınma gibi…
1990'lı yıllarda iş dünyasında toplam kalite tartışılıyordu. Kürenin her yerinde gelişmiş ülkeler, geliştirdikleri kalite adımlarıyla övünürken biz de bunu dilimize pelesenk ettik. Aramızdan birkaçımız söylem yerine eyleme geçti, Avrupa Kalite Ödülü'nü Türkiye'ye taşıdı. Lassa'nın efsanevi CEO'su Hazım Kantarcı ve izleyen yıllarda birkaç vizyoner dışında hepimiz, işin geyiğini ürettik, derken modası geçince unutuverdik.
Sonrasında "sürdürülebilir kalkınma" dolandı dilimize… Öyle inanırmış gibi konuştuk ki sanırsın kalkınmakla kalmayıp bunu sürdürülebilir hale getirmede dünya lideri olmuşuz. Tabii ki yok öyle bir şey… Şirketlerin %80'i üçüncü kuşağa varmadan yok olan kültürde "sürdürülebilirdik" modasını da sürdüremedik. Unutuverdik.
Bilgi toplumu, başka bir sakız oldu ağzımızda… Hemen hepimiz yakasına modernite rozeti asmak istediğinde, sanal dünyanın jargonunu kullandı. Oysa Özal bize "1 milyon bilgisayarımız olsa Türkiye'yi uçururduk" demişti ama tecelli, sektör uçtu fakat ülke yerinde saydı. 6.5 milyar $'ı en son model akıllı telefonlara harcadık, "nerdesin aşkım, burdayım aşkım" diyalogunu aşamadık.
İnovasyon son modamız oldu. Hepimizin dilinde, herkesin dikkatindeydi. Kongreleri konferanslarıyla ülkeyi salladık fakat inovasyon sayesinde aldığımız mesafe, bir arpa boyu ile sınırlı kaldı. Derken onu da unuttuk.
Şimdi Endüstri 4.0 var. Anlamı ne mi? Ben anlatmayayım. Gönül rahatlığıyla siz bir tanım uydurabilirsiniz. Özünü kavramadan, faydasına inanmadan, gereğini yapmadan ve lafla peynir gemisi yürüterek varılacak bir yer yok nasılsa…
Ama iyi haber şu: Bu yeni moda da bir gün eskiyecek ve biz çenemizi yormak için daha yeni bir geyik muhabbeti bulacağız. Endüstri 4.0 söylem mağdurları sabredin… Birkaç yıla kalmaz, unuturuz gider…
