Hayatımızda izlediğimiz izleyebileceğimiz en iyi konserdi herhalde. Londra O2 Arena'da Sting ve Paul Simon aynı sahnede... Vay vay vay... İki dev, iki kral müzisyen, iki efsane ve biz buna şahittik işte. Bu unutulmaz geceye şahit olma sebebimiz ise topraklarımızda ünlü sanatçıları canlı canlı izlememizi sağlayan, Türk Sineması adına şahane filmlere imza atan BKM'nin 20. yılı kutlamasıydı.
Konserin başlama saatine on dakika kala sessiz sedasız, ışık oyunsuz, sahnenin altından dumanlarla fırlamasız Sting ve Paul Simon ellerinde gitarlarıyla çıkıverdiler sahneye ve çalmaya başladılar. Bir süre konserin başladığını idrak edemeyenler bile oldu. Ön grup mu çıkmıştı acaba. Star böyle habersiz mi çıkar, çıkmaz ya...
Sonrası hayatımda gördüğüm en iyi orkestra eşliğinde dinlediğimiz dinleyebileceğimiz en iyi canlı performans. Tam üç saat. Şimdi Sting ve Paul Simon üzerine methiyeler düzecek değilim. Ben ne desem eksik ne desem kavruk kalacak. Keşke bu konseri İstanbul'da da izleyebilseydik diyorum.
Gelelim yazının başlığına. Konserin heyecanıyla önüme gelene Paul Simon ve Sting'i aynı sahnede izlediğimi söylüyordum tabii. Sanıyorum ki Londra halkı bu konser için yanıp tutuşuyor. Yok öyle bi'şey tabii ki. Lafladığım kişilerin çoğunun konserden haberi bile yoktu.
Alın size yeni nesilden haber; Londra turumda 35 yaş altı muhabbete girdiğim kimse Paul Simon'ı çıkaramadı. Sting'e yine aşinalar ama Paul Simon deyince "Paul Simon kim?" sorusunu cevaplamak zorunda kaldım.
Simon&Garfunkel? The Sound of Silence? Mrs Robinson? Bridge Over Troubled Water? 50 Ways To Leave Your Lover? Aaaa delirtmeyin ya Paul Simon işte... Bana göre "Madonna kim?" gibi saçma bir soru yani ya da "Robert de Niro kim?" ya da 'Taksim Meydanı nerede abla?" Zaten bu Londra ahalisi iki sokak ötesinde ne olduğundan habersiz, öyle ilgisiz, alakasızlar kendilerinden gayrı durumlara.
Sosyal medyada orasını burasını açan, dillerini ağızlarının içinde tutamayan saçma insanları ezbere bilip Paul Simon'ı tanımayan nesil de gitsin köşede tek ayak üzerinde dursun bence.
