Galatasaray'ı, Şampiyonlar Ligi'nde hiç bu kadar ezik futbol oynarken görmemiştim. Sakın bu skor kimseleri aldatmasın... Atletico Madrid istese çok rahat 5 yapardı. Tempoyu biraz artırsalar, Galatasaray darmadağındı. İstedikleri gibi oynadılar. Aldılar, verdiler, istediklerini yaptılar hatta bu istediklerini Galatasaray'ın ceza alanı içinde bile başarabildiler. Hiçbir direnç görmeden. Durum çok vahimdi. Maçın hemen başındaki Sneijder'in yakaladığı önemli bir fırsat dışında Galatasaray, ciddi anlamda Atletico Madrid ceza alanına bile giremedi.
Hele hele yenen ilk gole ne diyelim... Sağdan çok rahat bir orta Madridli Griezmann, üç stoper arasından çok rahat kafayı vurup golü yapabiliyorsa, tüm Galatasaray savunma oyuncularının oturup bir kere daha düşünmeleri lazım. Kafayla gol yenmez mi? Tabii ki yenir... Ama ceza alanı içinde üç savunma oyuncusu varken, orta boylu bir atak oyuncusu civarında yokmuş gibi kalkıp kafayı vuramaz. Ya da vurmamalı. Atletico Madrid, Galatasaray'ın sağ tarafını yol geçen hanına çevirdi. Filipe Luiz, ne istiyorsa onu yaptı. İndirdi, orta yaptı, topu çevirdi ve Galatasaray defansı seyretti.
İkinci yarı da ilk yarıdan farksız değil. Dönen tüm topları Atletico Madrid aldı. Orta sahada direnç sıfır... İkili mücadelerin hepsi kayıp... Ve üstelik Şampiyonlar Ligi'nde mücadele eden Galatasaray'ın defansif orta saha oyuncularına bakın. Biri Bilal, diğeri Jem Karacan... Bu oyunculara saygısızlık yapmak istemem ama İstiklal Caddesi'nde yürüseler kaç Galatasaray taraftarı tanır merak ediyorum doğrusu.
Sonuçta; Galatasaray, 2-0 kaybetti ama oynanan oyun, bu 2-0'dan çok daha kötü durumda. Şimdi artık mücadele UEFA Avrupa Ligi için. Galatasaray, Astana ile oynayacak. Beraberlik; Avrupa'da devam etmek için yeterli... Ama dün geceki Galatasaray'a baktığımızda "İstanbul'da Astana'dan en az bir puanı çok rahat alırlar" diyebilir miyiz? Emim değilim.
