Finale kalır mı, kalmaz mı bilmem, kupayı alır mı, almaz mı bilmem. Bildiğim tek şey, bütün Fenerbahçeliler'in bu oyuncularla, bu teknik direktörle gurur duyması gerektiğidir. Taraftarlarla da kendileriyle gurur duymalılar. Gerçektenten de dün akşamki maçta hem sahadaki futbolcular, hem de tribündeki taraftarlar tek kelimeyle muhteşemdi.

YENİLMEZİ YENDİLER
Çok değil, bundan 1.5-2 yıl öncesine dönün. Bu kadar kısa bir sürede UEFA Avrupa Ligi'nde yarı final oynayacaksın; bu sezon kendi liginde ve kupasında mağlubiyet almayan, sadece Şampiyonlar Ligi'nde Barcelona ve Spartak Moskova'ya mağlup olan bir takıma karşı mücadele edeceksin, bu takımı çok iyi futbolla yeneceksin, hem üç topun direkten dönecek, hem penaltı kaçıracaksın, hem de rakibine hemen hemen 1 poziyon bile vermeyeceksin. Ve bütün bunlar olurken binlerce kişi bir saniye susmadan takımına destek verecek.

ÇOK BÜYÜKSÜN F.BAHÇE
Futbolculuk zor bir işmiş. Bunu Fenerbahçe'nin Benfica ile oynadığı maçı izlerken çok daha iyi anladım. Herkes birbirine yakın, herkesin arkasında bir oyuncu, nefes nefese, fizik gücü yüksek, tempo yüksek, en küçük dalgınlığa yer yok... Gökhan çok iyi oynadı dersem, diğer oyunculara haksızlık yapmış olurum. Hepsi birbirleriyle çok iyi yardımlaştı. YARDIMLAŞMAYI top hem rakipteyken, hem de kendilerindeyken harika bir şekilde gerçekleştirdiler. Kupayı alır ya da almaz, bunu bilemem. Ancak bildiğim bir şey varsa o da Fenerbahçe'nin çok büyük bir camia olduğudur...