Dün gece Avni Aker'de öyle bir ilk 5 dakika izledik ki anlatabilmek hiç kolay değil. Fenerbahçe, daha 20. saniyede Sow'la öne geçebilirdi. Hemen ardından Trabzonspor müthiş bir tempoyla yüklendi. 4 dakika içinde kaçan net pozisyonlar gol olsa skor 3-0 olurdu. Bu ilginç gelişmeler sonrası hiç pozisyon yokken Bamba kendi kalesine gol attı. Bu, zaten önemli saha içi rahatsızlıkları olan, diken üstündeki Trabzonspor'un moralini bozarken rakibine göre pas yüzdesi çok yüksek olan Fenerbahçe'yi rahatlattı. Oyunu kontrolleri altına aldılar. Bir de buna ilaveten Cristian'ın şans golüyle fark 2'ye çıktı. Bundan sonra devre sonuna kadar Trabzonspor sahada yoktu. İkinci devreye Trabzonspor yine yeni bir hevesle hızlı ve atak başladı. Kısa sürede de Olcan'la önemli bir gol kaçırdı. Hemen sonra Cristian'ın asistinde Gökhan Gönül'le Fenerbahçe çok güzel bir golle farkı 3'e çıkarınca maç orada bitti. İkinci yarıya doğru bir tercihle, Caner- Sow değişikliğiyle başlayan Aykut Kocaman, son 30 dakika yine doğru bir hamleyle Webo-Semih değişikliğine gitti. Sırtı karşı kaleye dönük oynamayı bilen Semih de oyuna girince Fenerbahçe'nin pas trafiği üst düzeye çıktı. Artık amaç oyunu zorlamadan, tansiyonu yükseltmeden 90 dakikayı bitirmekti. Bunu gerçekleştirdiler. F.Bahçe dün hem 3 puanı aldı hem de zorlu maç trafiğinde, maçın gidişatıyla fiziki olarak hiçbir tahribata uğramamış oldu.
Trabzon'un çok büyük sıkıntıları var. Bir kadro istikrarı, futbolcuların arasında uyum yoksa sadece motive olmak yetmiyor. Tolunay Kafkas, F.Bahçe'nin kaliteli orta sahasını göz aldığımızda kendi orta sahasını son derece yanlış kurdu. Ne Serkan ne de Colman ön libero oynayabilir.