F.Bahçe maça çok rahat pas trafiğiyle, atak başladı. Antalyaspor'un üç forvete ilaveten pres özellikleri yetersiz üç orta sahayla oynaması da F.Bahçe'ye elverişli bir ortam yaratıyordu. Salih'in güzel golü erken skor avantajı yarattı. Bu gol F.Bahçe'ye alıştığı garantili kontrol futbolu için ortam yaratmıştı. Ancak Emre'nin çıkmasıyla pas trafiği arızaya uğradı. Antalya da pas yapabilen bir takım olduğundan oyunun kontrolünü birden ele aldı. Kuyt'ın geriye yardımı yetersiz kalınca Gökhan'ın kulvarında sıkıntılar oluştu. Antalya baskılı futbolu sonunda beraberlik golünü buldu. Gidişat F.Bahçe için çok olumlu görünmüyordu ama devre sonundaki bir korner golü ikinci yarı için yeni bir avantaj teşkil etti.
İkinci yarıda Fenerbahçe, Antalyaspor'un ilk yarıdaki gibi etkili olmasına izin vermedi. İyi pres yaparak rakibini bozdu, gole yakın ataklar geliştirdi. Sonuçta rakibine ikinci devre sadece bir pozisyon verdiği maçı çok önemli bir üç puanla tamamladı.

OYNADIKÇA AÇILIYOR
F.Bahçe'nin ileri ucunun kenardaki oyuncularının kanat oyuncusu özellikleri taşımayışı, Sow'un da santrforda sırtı dönük oynama özelliğinin yetersizliği organize pozisyon bulmalarını engelliyor. Bu hemen hemen her maç ortaya çıkıyor. Dün de görüldü. Gollerin biri şut, biri de duran toptu. Egemen ve Yobo, uyumlu ve dikkatli oynayarak Diarra ve sonradan oyuna giren Ömer'e bir pozisyon dışında şans tanımadılar. Salih de eksikleri olmasına rağmen oynadıkça güven kazanacağını bir kere daha belgeledi.
Mehmet Özdilek'in takım tertibi son derece yanlıştı. Üç forvetin arkasındaki kırılgan orta sahayla başarılı olmak tesadüflere bağlıydı. Ayrıca sahanın en kötüsü Aissati'ye de 80 dakika tahammül etti.
Bir paragraf da Emre'ye açmak istiyorum. Emre, deneyimli ve profesyonel bir oyuncu. Kasığı çekerek oyundan çıkmak mecburiyetinde kalan bir oyuncunun bir haftada iyileşmesi bana göre mümkün değildir.