MİLLİ Takımımızın beklenmedik şekilde daha üçüncü maçlar sonunda üçüncülük şansını çok büyük riske atmasının yarattığı olumsuz gelişmelere, Brezilya hezimetinin eleştirileri de eklenince Kazakistan karşılaşmasının önemi çok daha fazla artmıştı. Bu mücadeleye tüm futbolcularımızın büyük bir motivasyon ile çıkacağı tahmin ediliyordu. Bir de buna dünyada eşi benzeri görülmemiş, Volkan Demirel olayı eklenince takımın hırs kat sayısı daha da arttı.
Bana göre Milli Takımımız, tarihinde ilk defa zayıf bir rakibe karşı ilk defa bu kadar hırslı bir ilk 45 dakika sergiledi. Tamamen ofansif oyunculardan ağırlıklı kadromuz, yapısına bağdaşmayacak bir şekilde çok yüksek bir tempo ve müthiş bir takım presiyle ilk 45 dakikayı oynadı. Kazakistan değil kalemize gelmek üç dört pası dahi bir arada yapamadı. Bu üst düzey iştahlı futbol, doğal olarak birçok pozisyon getirdi ve birisi penaltıdan iki gol bulmayı başardık.

TEMPOMUZ DÜŞÜNCE...
Genelde kondisyon olarak iyi durumda olmayan Milli Takımımızın bu müthiş tempoyu ikinci yarıda sergilemesi mümkün değildi. Bunun sonucunda da ikinci devre tempomuz düştü, pres etkinliğimiz ortadan kalktı ve ilk yarıda kalemize yaklaşamayan Kazakistan, top yaparak kalemizi tehdit etmeye başladı.
Serdar Aziz'in duran toptan attığı golle, maç orada bitti ama bundan sonra bir gol yememiz ve son saniyede de çok net bir pozisyonda Volkan Babacan'ın çok başarılı kurtarışı, genel rahatsızlıklarımızı tekrardan belgeleyen örneklerdi.
Arda Turan'ın aldatmaya yönelik hareket üzerine sarı kart görerek grubumuzda kaderimizi tayin edecek çok önemli Hollanda sınavı öncesi cezalı duruma düşmesi ise en büyük yıldızımızın deneyimi ile bağdaşmayan bir hataydı.

En yüksek not 7 Arda Turan

En düşük not 4 Olcay Şahan