Galatasaray dün gece Molde'yi kendi sahasında da yenerek Şampiyonlar Ligi'nde gruplara kalmayı başardı. Öncelikle tebrik edelim. Şimdi gelelim maçın geneline. Aynı ilk maçtaki benzer bir saha içi görüntüsü şekillendi. Molde ilk dakikadan itibaren yüksek tempo, etkili pres ve yapılarına uygun basit organize oyunla sürekli gol aradı. Galatasaray'ın erken bulduğu golle büyük bir avantaj elde etmesi dahi Molde'nin direncini kırmadı. Hücumda hiç etkili olamayan Galatasaray'ın taktik olarak yaptığı en doğru şey zaman zaman ayağa enlemesine paslarla topa sahip olarak Molde'nin dalga dalga gelen ataklarına fren yapmasıydı. Kritik anlarda iki çok kritik Muslera kurtarışı var. 1-1'den sonra eğer Molde'nin ağlara gidip, VAR'dan kritik ofsaytın tespitiyle iptal edilen golü, yaşanabilecek çok büyük bir hüsranın önleyicisi oldu.
Sonra da Angelino'nun çaprazdan frikik atışında ilk maçtakine benzer defansa çarpan top gol olunca herkes derin bir 'Oh' çekti. Ben her zaman yeri geldikçe şunu vurguluyorum; bilhassa bir başarı elde edildiğinde mutlaka abartılı yorumlar yerine gerçekler teşhis edilmeli. Galatasaray, iki Molde maçında da kötü oynadı. Takım oyun açısından da fizik-kondisyon olarak da çok yetersizdi. Dün geceden bir örnek daha. 50 bin seyirci önünde 90 dakika açık oynayan bir rakip karşısında üretkenlik sağlayamıyorsan takımda ciddi saha içi sorunları var demektir.