BU bayram kadınlara pozitif ayrımcılık uyguluyorum. Ruanda gibi.. Ne demekse artık, bilenler bilmeyenlere anlatsın..
Yani, bu köşede genelde erkeklerin erkeklere anlattığı fıkralar oluyordu ya Pazar günleri.. Bu defa kadın fıkrası.. Ayda yılda bir bayram etsin, onlar da..
Kazım Baba koleksiyonundan..
Bir kadın beyin hücresi, her nasılsa, erkek kafasının içine düşmüş.. Sağa bakmış kimse yok.. Sola bakmış kimse yok.. Taka tuka kemik duvarlar arasında karanlık bir boşluk..
"Kimse yok mu" diye bağırmış, bir iki.. Derin sessizlik.. Korkmaya da başlayınca sesini iyice yükseltmiş, son gücü ile haykırmış artık..
"Kimse yok mu buradaaaaa?.." Çok derinden ve de çok aşağılardan, belli belirsiz bir yanıt duyulmuş..
"Biz hepimiz burada, aşağıdayız!.."