Bülent Ersoy, Müzeyyen Senar'dan söz ederken "Müzeyyen" demiş.. Sevgili Feraye de kızmış.. "Sanki babasının kızı" diyor.
Feraye yanılıyor.. Hele sanatçılarda ön adı ile anılmak, büyüklük işaretidir.
Halka mal oldun mu, soyadını silersin..
Temsil sonunda tüm salon adını haykırırken kuliste "Dinleyin.. Dinleyin. Doğduğumda bir soyadım vardı. Ben ona bir ad ekledim" diye sevinç ve gurur göz yaşları döken Sarah Bernhardt'ı kaç kez yazdım bu köşede..
Müzeyyen'dir o.. Hamiyet gibi.. Behiye gibi.. Muazzez gibi.. Emel gibi..
Soyadını kaldırıp atmak öyle kolay değildir Feraye..
Sen de öyle yapmadın mı?. Hepimiz seni "Feraye" diye tanımadık mı, "Feraye" diye anlatmadık mı?.
Bak şöyle diyebilirdin..
"Gayet abartılı bir saygı dili ile konuştuğunu herkesin bildiği Bülent Ersoy'un annemden 'Müzeyyen' diye söz etmesini yadırgadım.."
Ben de o zaman düşünürdüm belki "Niye" diye!..