İsmet Paşa'nın Harika Çocuklar Yasası ile Paris'e keman okumaya giden Suna Kan, çocukluğumuzun (Benden üç yaş büyük) efsanesi ve de itiraf edeyim, kıskançlığıydı.
O zaman İstanbul Kabataş Lisesi'ne gidene imrenirken millet, bir de Paris'e!..
Suna Kan, dünya çapında bir kemancı olarak, kendisine tanınan imkânı hak etti.
Ülkemizin adını çağdaş dünyaya duyuranların başında geldi.
Hafta başında okudum..
"Kemanımı hayat boyu astım" diyor. Bir eklem hastalığı ile kemanın teline basamaz olmuş.
"Ama içim rahat" diyor..
"Bizim yerimizi alacaklar değil, bizi geçecekler geliyor.."
Ne güzel değil mi?.
Geçen yıl, onun son konserlerinden birini izleme mutluluğuna erenlerdenim.
Albert Long Hall'de..
O sabah banyoda kayıp ayağını burkmuş. Doktor basmasını yasaklamış.
"Boğaziçi'nde gençler beni bekliyor..
Ben giderim" demiş, gelmişti..
Konserden sonra kutlamaya gittiğimde kulise nasıl derin acılar içinde olduğunu görmüştüm.
Teşekkürler, Suna Kan!.