Âdem'in Yaratılışı'nı betimleyen bu meşhur fresk Sixtine şapelinin tavanında yer alıyor. Bu tablo ünlü İtalyan Rönesans dönemi ressamı, heykeltıraşı, mimarı ve şairi Michelangelo (6 Mart 1475 – 18 Şubat 1564) tarafından 1508 ile 1512 yılları arasında yapılmıştır.

Fresk, Hıristiyanlın'ta İncil'in Yaratılış bölümünde yer alan ilk insan Âdem'e hayat üflenmesi konusunu betimler. Eserde Tanrının yüzü olarak, Michelangelo'nun kendi yüzünü çizdiği düşünülmektedir.

Freskte yer alan Tanrı ve Âdem'in ellerini içeren detay da freskin en ünlü kısımlarındandır. Tanrı, yaşlı ve sakallı bir adam gibi tasvir edilmiştir. Freskte ilginç olan yanlardan biri de kırmızı pelerinin beyin şeklinde görülmesidir. Bu kısımda Michelangelo, Tanrının insana şuur verdiğini anlatmak istemiş sanki…

Eserde, Tanrı temsilinin sol kolunun çevresinde bir kadın figürü yer almaktadır. Böyle bir tasvirde henüz yaratılmamış olan ve cennette insan şeklini almayı bekleyen Havva figürünü temsil etmesi amaçlandığı düşünülmektedir.

Tanrı'nın sağ kolu ise hayat ışığını vermek için Âdem'in parmağına doğru uzatılmış. Bu meşhur detayda parmaklar arasında çok az bir mesafe olduğu görülmekte ve Tanrı'nın duruşu ile Adem'in duruşu birbirine benzemektedir. Bu tablonun asıl anlatmak istediğinin ''Tanrı'nın insanı kendi suretine benzer yaratması olgusu'' olduğu düşünülmektedir.


Fransa'da Tıp Fakültesi birinci sınıf öğrencisiyken Embriyoloji dersini anlatan hocamız derste Kur'an'ın insanın anne karnında oluşum evrelerinden bahseden bölümünü sunduğunda, Kutsal kitapta asırlar öncesinde anlatılanlarla derste anlatılanlar arasında hiç bir fark olmadığını farkettik. Hocamız Kutsal kitaplar ve bilimin aynı çizgide olduğunu ve aralarında herhangi bir çelişki olmadığını anlattı.

Yaratılışla ilgili Kur'an şu şekilde bahsetmektedir: "And olsun ki biz insanı çamurdan, bir süzmeden yarattık. Sonra onu bir nutfe (sperm) olarak sağlam bir karar yerine koyduk. Sonra nutfeyi alaka (embriyo) ya çevirdik. Alakayı (embriyo) bir çiğnemlik ete çevirdik, bir çiğnemlik eti kemiklere çevirdik, kemiklere et giydirdik. Sonra onu bambaşka bir yaratık yaptık. Yaratanların en güzeli Allah, ne yücedir." (el-Mü'minûn, 23/12-14)

İncil Genesis (Yaratılış) bölümünde Adem'in yaratılışını şu şekilde anlatılmaktadır: ''RAB Tanrı Ademi topraktan yarattı ve burnuna yaşam soluğunu üfledi. Böylece Adem, yaşayan varlık oldu. RAB Tanrı doğuda, Aden'de bir bahçe dikti. Yarattığı Âdemi oraya koydu.'' ( Yaratılış 2, 7-8)

2012 Kıyamet Günü filminin bir karesinde ise bu freskin Tanrı ve Âdem'in parmakları arasından ikiye ayrıldığı gösterildi. Bu detay, Tanrı'nın kıyamet gününde insanı terk edeceğini ve kendi başına mı bırakacağını anlatıyor yoksa misafir evi olan dünyayı terk etme zamanın geldiğini ve artık asıl ebedi karargaha dönüş vaktinin geldiğini mi sembolize ediyor? Yorumu okuyuculara bırakıyorum