"EVLADIMLA GURUR DUYUYORUM"
Ben burada yine anne babaları suçlu buluyorum. Çünkü o evladı yetiştiren de bir anne - baba. Onları sokağa salıyorlar. Dışarıda olan çocuk her türlü kötü insanın eline düşebilir, onları dinleyebilir. Ama çok şükür benim çocuklarım, Yasin, dışarıyı dinlemedi. Ben onu İslami bir çerçeve içinde yetiştirmeye çalıştım. Yasin çocukluğundan beri alnı secde gördü. Gurur duyuyorum evladımla. Çünkü kimseye bir kötülük yapmadı.

"YASİN, KİMSENİN CANINA KAST ETMEDİ"
O anne babalar gibi ben evladımı sokağa salmadım, kinle büyütmedim. Hep Müslümanlara, İslam'a faydalı olsun diye yetiştirmeye çalıştım. Ona merhameti öğrettim. Beni üzmedi, öğrettiklerimi aldı ve uyguladı. Çok şükür benim evladım kimsenin canına, malına kastetmedi.Ben bununla gurur duyuyorum. Ben kaybetmedim. Yokluğuyla sınanıyorum, sabretmeye çalışıyorum ama ben kaybetmedim.

"O SABAH ÇOK MUTLU, HEYECANLIYDI"
Kurban eti dağıtırken, hatta o sabah giderken öyle mutluydu ki heyecanla evden çıktı. Bayramlık kıyafetlerini giydi, az sonra geldi hocam demiş 'günlük elbiselerinizi giyin, elbiseleriniz kirlenebilir'. Yarım saat sonra geldi elbiselerini giydi ve yine o heyecanla çıktı evden. Bayramlıklarını bir kere yıkamadım, askıda kaldı. Bu benim için çok üzücü, bu acıyı ancak benim gibi yaşayan anlar.