Bence Şam'a gidilmesine pek gerek yok ama yine de gitmeniz için size çeşitli sebepler bulabilirim:
Suriye'ye yılbaşından beri vize yok mesela!
Şam'da sedef işçiliği çok gelişmiş. Sedef satranç takımı, tavla, aynalar, acayip görkemli sandıklar bulmak mümkün.
Arap mutfağına ve kebaba meraklı olanlar için cennet. Mezeler, içli köfteler, çeşit çeşit kebaplar mide fesadı geçirmenize sebep olabilir. Hayatımda bu kadar yemek yediğimi hatırlamıyorum ben! Etrafımızdaki masalarda ne varsa gösterip gösterip aynısını istedik ve hepsinden yedik. Son gece bir garson, 'Bu kadarı yeter bence' diyerek ayar çekmek zorunda kaldı bize!
Hiçbir kapalı mekanda, sigara yasağı yok, hatta havaalanında bile! Tabii üstünüz başınız leş gibi kokunca sigara yasağının güzelliğini idrak edeceksiniz siz de.
Hele nargile sevenler hiç durmasın; sabah kahvaltısında bile fosur fosur içiliyor! Girdiğiniz her restoranda/kafede nargilenin binbir çeşidi var.
Başka? Mesela limon ve greyfurt arası bir meyveyle tanışabilirsiniz. Sadece Suriye'de yetişiyormuş; greyfurttan daha tatlı. Adı da: Bomali.
Kuru baklavanın cenneti. Her giden paket paket sipariş getiriyor, bundan iyisi Şam'da kayısı artık!