40 senelik kariyer ve 55 yaş itibarıyla, hâlâ ve sadece akrobasi sunmak istemediği için Jackie Chan'i suçlayamayız. Gerçi kendini aksiyon cambazlığına ve egosuz bir sevimliliğe adamamış, gözleri hayli yorgun bir Jackie Chan'le ne yapmamız gerektiği de belirsiz. Kanlı Hesaplaşma / Shinjuku Incident'ı izlediğim seansta sadece yeniyetme oğlanlar vardı. Onlar da ne yapacaklarını bilemediler ve bir kısmı, filmin bitmesine az kala salonu terk etti. Zaten sadece, mafya liderlerinden birinin gövdesine koca bir kazığın saplandığı sahneye gülebilmişlerdi veya gülebilmiştik. 75 kişinin aynı anda dövüştüğü bu karman çorman sahnede 'gövde yarılması' o kadar ani ve oyuncunun lafını ağzına tıkayan biçimde gerçekleşmişti ki, Kanlı Hesaplaşma'nın arzuladığı ciddiyette küçük bir delik açıverdi. Onun dışında, filmin fazlasıyla vahşi olduğuna dair yorumlara itibar etmeyiniz. Tamam, birkaç el kesiliyor, dayağın tadını almayan kalmıyor; ama Hong Kong yapımı, Tokyo'nun yakuza âlemlerinde geçen bir filme göre, Kanlı Hesaplaşma'da 'ölçülü vahşet'ten bile söz edilebilir. Filmin Çin'de yasaklanmasının sebebi de içerdiği şiddetten ziyade Tokyo'da yolunu bulmaya çalışan kaçak Çinli göçmenleri sunma biçimi. Aslında olan biten, herhangi bir göçmen filmindekinden farklı değil. Tokyo'ya para kazanmaya gittiğinden beri haber alınamayan kız arkadaşını bulmak için köyünden kalkıp Japonya'ya gelen Steelhead (Jackie Chan), önce namusuyla ayakta kalmayı deniyor. Kankası Jie (Daniel Wu) ise, hırs nedir hiçten bilmemekte; tek arzusu seyyar kestanecilik yapmak. Arkası, tipik bir 'namuslu adamı rahat bırakmazlar' hikâyesi şeklinde gelişiyor. Ezilenlerin dayanışmasından er geç bir ezenler mafyası oluşacağı, kapitalizmin 'adamı böyle yapacağı', filmin temel mesajları. Kanlı Hesaplaşma, göçmen draması ve gangster aksiyonu kırması bir film. Mafya kültürünü romantize etmeden, mafya filmlerinin gücü ondan alıp buna veren, intikam, paranoya ve ceset dolu dünyasında geziniyor. Onca karton karakterle bir drama olarak akılda yer etmesi zor, ama mafya filmlerinin stil merakına fazla yüz vermediği için, bu türe mahsus eğlenceden de tam anlamıyla nasiplenemiyor. (Tahminen delikanlılar filmi bu yüzden terk etti.) 90'lar ve 2000'ler sinemasında göçmenliği incelemeye kalkışan akademisyenlerin işi zor. Bu dönemde izlediğimiz üç-beş filmden biri, illa ki göçmenliğin açmazları üzerine (Bu tür hikâyelerin üretilmediği gün, herhalde küreselleşmenin tamamlandığı gün olacak). Kanlı Hesaplaşma da, Tokyo'nun en çok yabancı göçmen barındıran bölgesi Shinjuku'dan manzaralar sunarak, yeni dünya halini iyi-kötü belgelemeye yeltenen filmlerden biri. Filmin 'belgemsi' bir diğer tarafı da, en çok Takeshi Miike filmlerinde gördüğümüz, 'full punk' kılıklı Japon gangsterlerin nereden çıktığı üzerine. Jie'nin kot-tişörtlü kestaneci çocuktan, adam dövüp uyuşturucu satan, siyah rujlu 'Sid Vicious'a dönüşmesi, İstanbul'da mafyaya karışınca büyük yakalı gömlek giyen Anadolu köylüsünden çok daha keskin. Haliyle de, Japonya'nın popüler kültürle ilişkisinin dünyanın geri kalanından kopukluğu üzerine küçük bir not. Kanlı Hesaplaşma'nın az buçuk eğlenceli tarafı, filmlerin kötü dublajlı video kasetlerini izlediğimiz 80'lere dair bir nostalji havası yaratması. Çince'nin Mandarin ve Kanton lehçelerinde, ilaveten de Japonca çekilen film, Türkiye gibi yabancı ülkelerde -pek çok Uzakdoğu yapımı gibi- İngilizce gösteriliyor. Buram buram 'B' kokulu dublajın üzerine, bir de İngilizce diyalogların Türkçe altyazıyla katiyen uyuşmaması durumu var. Öyle ki, Chan'in canlandırdığı kahramanın adı bile, dublajda Steelhead yerine Nick olarak geçiyor. Haliyle kimin ne dediği konusunda pek az fikir sahibi oluyoruz. Neyse ki film de bu anlamda mühim detayları kaçırdığımız gibi bir hisse yol açmıyor. Hikâyenin aşağı yukarı nereye vardığı belli: 'İyi adam yoktur, az güçlü adam vardır'.
