Üç kaleci: Rüştü, Recep, Volkan... Üçü de F.Bahçe kalesinde yer aldı. Ortak özellikleri var: 1) Karşıdan gelen toplara, doğrudan kalelerine inip şutunu çeken rakiplere karşı iyiler. 2) Buna karşılık üçü de yan toplarda zayıf. (Tabii farklı derecelerde...) 3) Ve sanırım üçü de hatalardan ders alma konusunda zayıf. Böyle bir durum nasıl ortaya çıktı? Gerçekten merak ediyorum... Bu vesileyle Recep'in Samsunspor'dan yediği üçüncü golü mercek altına alalım. Caner topla buluşuyor. Kendisine göre kalenin soluna doğru kayıyor. Bu arada F.Bahçe defansı kendisini engellemeye çalışıyor. Böyle bir pozisyonda bir kaleci ne yapar? Örneğin açıyı daraltmak için ileriye doğru hamle etmeli mi? Hayır! Çünkü topun mücadeleden ne biçimde çıkacağı belli değil: Şut mu olacak? Plase mi gelecek? Defans rakibi engelleyecek mi? Böyle bir belirsizlik durumunda kalecinin kalesini terk etmeyip, iyi yer tutarak tetikte beklemesi gerekir. Beklemeli ki olasılıkları kendi lehine çevirsin. Recep ise en kötüsünü seçip Caner'e doğru hamle yapıyor. Caner de topa dokunuveriyor. Recep daha ne olduğunu anlamadan top tıngır mıngır yanından geçip ağlarla buluşuyor. Derken benzeri bir pozisyon daha oluyor. Adeta yukarıda anlattığımız üçüncü golün fotokopisi. Ancak top auta gidiyor. Sonra benzeri bir pozisyon daha... Futbolcu hatasından ders almaz mı? Hadi ilkinde hata yaptın. Bir an için gaflete düştün. Peki ya birbirinin aynısı diğer pozisyonlar? Bir kez daha sorayım: Kim yetiştirdi bu çocukları?