Her şeyin suyunu çıkarmakta üstümüze yoktur: Maşallah gazeteler ve televizyon kanalları içinde "muhabirleri alevler arasında" kalmayan kalmadı. Biri kalıyorsa aman öteki de geri kalmasın.
Olimpiyatta da tarih yazıyoruz.
Futbolda da, hiçbir Avrupa takımıyla karşılaşmadan ve Çin, Japonya, Güney Kore, Kosta Rika gibi bu alanda "esamisi okunmayan" takımları yenerek tarih yazmıştık. Dünya üçüncüsü olmuştuk.
Şimdi de bir "bronz bolluğu" göze çarpıyor.
Bu kadar bronz demek, "çapımız üçüncülük" demek.
Bu bizi o kadar sevindirdi ki, "bronz yağmuru" diye iftihar ettik.
Neyse ki altınımız da var gümüşümüz de.
Toplam 13 madalya almışız.
Bu sayı, savaştan çıkmış, yıllarca doğru dürüst beslenememiş güreşçileri yenerek aldığımız 10 madalyanın üstünde, 1948 yılında Londra'da...
Yetmiş üç yılda madalya sayısını iki artırmak başarı mıdır?
Cumhuriyetçilere cumhuriyet propagandası yapanlara sorarsanız büyük başarıdır.
Öyle ya, Osmanlı'da kadın boksu, kadın voleybolu, kadın karatesi mi vardı?
Hep de "vurdulu kırdılı" sporlar ha... Yoksa bu, toplumda iyice kökleşen saldırganlığın "çok daha kaliteli" ve üst düzeyde ifadesi midir?
Ah o kadın katilleri dünya şampiyonumuz Busenaz'ın eline düşeceklerdi ki... Koydu mu oturturdu...
Bu tempoyu sürdürürsek, 2094 Olimpiyatları'nda 24 madalyamız garantidir.

***

Hiç anlamadığım diğer bir konu da, Olimpiyat oyunlarını iki bin yıl sonra yeniden canlandıran Eski Yunan hayranı Baron Pierre de Coubertin'in "Önemli olan yarışmaktır" şeklindeki vecizesi...
Öyleyse niçin çeşitli madalyalar koymuş, birincilik, ikincilik, üçüncülük ihdas etmiş? Herkes gelir, sporunu yapar, marifetlerini gösterir giderdi. Üzülen de olmazdı.
Örneğin "sultanlar" altıncı oldular. Niçin kimse onlara bir şey vermiyor?
Temel'i hayatında ilk defa futbol maçına götürmüşler... Bir süre sessizce seyretmiş, sonra demiş ki: "O topu aradan kaldırsalar da daha rahat oynasalar!"
Buna benzedi.

***

13 madalya... Bir de diğer ülkelere bakalım...
ABD 97 madalya... Çin 79 madalya... Rusya 62... Büyük Britanya 56... Japonya 51... Avustralya 44... İtalya 37... Almanya 36... Hollanda 31... Fransa 27...
125 yılda toplayabildiğimiz madalya sayısı 100'ü geçmiş.
Diğer ülkelerin toplam sayılarının kaç yüzü bulduğuna hiçbir acar spor yazarı eli değip de değinmiyor.
Ben size birkaç örnek vereyim: ABD, 2 bin 653... Büyük Britanya, 802... Almanya, 789... İsveç, 612...
Demek ki tarih yazmışız işte.
Viyana'yı alamadık ama Tokyo'yu yaktık. Daha önce de Roma'yı yakmıştık.
Demek ki neymiş? Türk öndeymiş, Türk ileriymiş.
Hatta İzmir'in dağlarında çiçekler bile açarmış.
Lan oğlum, Kurtuluş Savaşı vermiyoruz, spor bu, spor.

*

CANIN SAĞ OLSUN

"Etmiyorum, size hakkımı helal etmiyorum. Benden helallik almak zorundasınız. Haram olsun hepinize, tamam mı?"
Meral Akşener'den Bartın esnafına