Gazetelerin hafta sonu ekleri modern mitlerin köpürtülme yerleri...
Dağlara tırmanan kadınlar karşısında büyüleniyoruz mesela...
Zirve deyince zaten akan sular duruyor. Muazzam bir sembolizm insanı esir alıveriyor: İnat, direnç, risk, azim, cesaret ve başarı. Hepsi orada!
Hiç şüphesiz bu insanlara "zirveden inip başkalarının arasına karışınca neler olup bitiyor?" diye sormak pek hoş karşılanmıyor.
Ya dürüstçe cevaplamaya kalkar da, bir çuval inciri berbat ederse!
Eh, yalan değil! Çünkü gündelik hayat kalplerimizi dümdüz eder, kariyerlerimizi yere serer, ilişkilerimizi uçurumdan fırlatırken dağcı olup olmadığımıza bakmıyor.
Hafta sonu ekleri ve popüler dergilerin içerik düzeni ise şöyle...
Bir yanda adrenalin bağımlılarının olağanüstü hikâyeleri öte yanda merdiven tırmanmaya üşenen keyifçiler için tatil ve eğlence önerileri...
Ortası yok!
Ortası zaten bildiğimiz insan, siz, biz, onlar.

Doç. Dr. Gülnur Tumbat ABD'de yaşayan bir akademisyen. 17 yaşından beri dağcı. Her kıtada en yüksek noktaya tırmanıyor. En son Okyanusya'da Carstenz zirvesine tırmanmış.
Onunla yapılan söyleşiye Milliyet Pazar'da rastladım.
"Daha tırmanılacak çok dağ var, önümdeki proje kutuplar" diyordu.
Acaba okurlar şu söze de dikkat etmiş midir: "Bu projeyi babamı kaybettikten sonra hayata geçirdim, bir yere odaklanmam gerekiyordu."
Kritik nokta orası çünkü!
Kimse kendinden menkul bir meydan okuma için doğayla boğuşmaya kalkışmıyor.
***
Bir de salgın gibi yayılan ve anlamını giderek kaybeden "sosyal sorumluluk duygusu" var.
Global Amerikanlaşma sürecinin bir parçası...
Saçmaymış, yapay duruyormuş, önemi yok. Yeter ki başkalarına bir iyiliğin olduğunu iddia et, dünyanın gönlünü al!
Nitekim Doç. Dr. Tumbat da demiş ki, "insanların hayatlarını nasıl değiştirebilirim diye düşünüyorum, insanlara umut vermek istiyorum."
Bilmiyorum, "Bir şu kadına bak, bir de bana!" diyerek kendini iş, aşk, meşk dünyasının dağlarına vuran birileri oluyor mudur?
İçinizden "dalga mı geçiyorsun?" diye soruyorsanız, hayır!
Dalga geçen ben değilim; popüler kültür.