Neden sen de paylaştın, diye soruyorum dostlarıma...
Cevap şöyle geliyor: "Yalan olduğunu yazanlar olmuştu abi ama ben de paylaştım, çünkü doğru olduğuna inanmak istedim."
Kısaca şöyle diyenler çoğunlukta tabii...
"Ama güzeldi!"

***

Konu şu...
Üç gün önce sosyal medyada bir video belirdi...
Videoda bir berduş...
Camide ne yapacağını bilemezmiş gibi bir halde etrafına bakınıyor.
Sonra arkasından bir ses "Abi sen Kuran okumayı biliyor musun?" diye soruyor.
Berduş ağır ağır kameraya doğru dönüyor ve okumaya başlıyor.
Biraz Batılı selefileri andıran bir şekilde, yani bize yabancı bir tecvitle ama güzel okuyor.
Ve video anında yayılıyor.
Coşku büyük, kalpler çarpıntılı...
Ama bir problem var...

***

Problem şu...
Berduş aslında bir Tik Tok fenomeni...
Video kurgu...
Yaptığı bir tür aktörlük...
Yani ortada "harabat ehlini hor görme zakir"lik bir durum yok!
Sonuç?
Coşku, derin bir hayal kırıklığına dönüşüyor.
Yalan/sahte/fake "dünya" hepimize bir gol daha atıyor.
Önemli bir konu...
O yüzden burada da sözünü etme ihtiyacı duydum.
Çünkü giderek şöyle bir tortu kalıyor geriye...
"Yoksa bütün güzel, hoş, iyi şeyler fake mi artık?"
Ne yazık!

***

Belki şu iki noktayı aklımızda tutmamız gerek...
Sahteliğe karşı birinci savunma mevzisi bilgi ve dikkattir...
Mesela bu örnekte şu bilgi yararlı olabilir miydi acaba, bilemiyorum: Berduşlar, meczuplar kıyısından köşesinden sufi meşreptirler ve Kuran kıraatları azıcık olsun makamlıdır.
Sahtelik karşısında ikinci ve güçlü savunma mevzisi ise duygularımızı heyecanlarımıza yem etmemektir...
Heyecan algıyla oynar. (O yüzden kapitalizm sanılanın aksine duygularımızı değil, heyecanlarımızı kışkırtır.) Heyecan hızlıdır, çabuk gelir ve geçer. Ama duyguların sorumluluk hissi yerine heyecanın özgürlük duygusu vardır ve öyle aldatır.
Bilmem, anlatabildim mi?

***

NOT DEFTERİ
Her aygıt, her iktidar tekniği boyun eğdirmekte kullanılan kendi "kutsal nesneleri"ni üretir. Bunlar iktidarı maddileştirir. Akıllı telefon, dijital iktidarın kutsal nesnesidir. Tabi kılma aracı olarak tıpkı elde taşınma kolaylığıyla bir tür cep telefonunu andıran tespihtir. İnsanın kendini sınamasına, kendini kontrol etmesine hizmet eder. Böylece iktidar, gözetleme işini bireylere devrederek verimliliğini artırmış olur. (BYUNG-CHUL HAN / Psikopolitika)

Bu köşe yazısını aşağıdaki linke tıklayarak sesli bir şekilde dinleyebilirsiniz