Pazartesi gecesi Sakıp Sabancı Müzesi'ndeki 'Rembrandt ve Çağdaşları' sergisinin açılışına katıldım. Gençlik arkadaşım Nazan Ölçer'in müzecilikteki başarılarına yeni ve görkemli bir halka daha eklendi. Türk-İslam Eserleri Müzesi'nde oluşan zengin deneyimlerini Sabancıların özel müzecilik anlayışı ve imkanlarıyla bağdaştırarak öylesine güzel işler yaptı/yapıyor ki... Ona bu imkanları veren Sabancıları da kutluyorum. Elbette AKM'ye katkıları için de... Sergi muhteşem. Ayrıca Türk- Hollanda ilişkilerinin tam 400. yılıyla müzenin 10. yılının buluşması da hoş bir raslantı. Sergide dört Rembrandt, bir Vermeer tablosunun yanı sıra, dönemin kimi ünlü adları da var. Böylece 1600'lı yıllarda, o yörede (Hollanda ve Flaman ülkesi) yeşeren görkemli resim sanatı kadar, toplumdan yansıyan yaşam manzaraları ve insan yüzleri de karşımıza geliyor. Ve o 'Altın Çağ' canlanıyor. Sergi kadar, ilk kez sayın Abdullah Gül'le aynı mekanda olmaktan da etkilendim. Bir Cumhurbaşkanı'nın etkisi başka oluyor! Gerçi tanışamadık, ama bir süre onu ve hanımefendiyi izledim: Nazan'ın açıklamalarını büyük bir dikkat ve tevazuyla dinlerken... Kim ne derse desin, politika değişiyor ve zirvedekiler bile artık halkın içine iniyor, kültür ve sanat olaylarına katılıyorlar. Bu güzel müzede ben de bir etkinliğe katılacak ve mart-nisan aylarında 'Kuşbakışı Sinema Tarihi' semineri sunacağım.