Kahve sohbetlerinde, akşam yemeklerinde konuşulan konu "operasyona... Anarşiye, teröre... Köy korucusuna" dair.
Yaşanan pek çok olay "sanki fıkra gibi." Köy korucuları, PKK'nın pususuna düşmüş.
Biri ölmüş.
Biri kolundan vurulmuş.
"Vay, kolime kurşun saplandi... Kolim kolim" diye yeri göğü inletiyormuş.
Korucubaşı çıkışmış:
- Ne bağrıp, durisen?.. Alt tarafı kolinden yaralanmışsen... Baksana yerde yatan eslan gibi adama... Ölmüş, gitmiş, ses bilen çıkarmayi.

***
Bir başka "fıkra gibi" olay.
Köy korucusu, alnının ortasından vurulup, ölmüş.
Arkadaşı koşmuş, mendilini çıkarmış, alnındaki kanı silmiş.
Sonra da komutana dönmüş:
- Komitanim, Allah gözini korumiş... Ya kurşun gözüne isabet etseydi.