National Geographic kanalında enfes bir spor belgeseli izledim. Barcelona'nın Bir Yılı adlı belgesel, ünlü İspanyol takımının 2003 yılında içine düştüğü idari ve mali bunalımdan yeni başkanı Joan Laporta önderliğinde çıkışının öyküsünü destansı bir anlatımla ekranlara taşıyordu. Önce, Katalan ekibinin ezeli rakipleri karşısında geriye düştüğü hatta ezildiği günlere gidildi. Ne yazık ki bu görüntülerde sıkça Rüştü'nün yediği goller ekrana geliyordu. Ne yalan söyleyeyim, içim ezildi. Sanırım Rüştü'nün en büyük şanssızlığı Barcelona'nın bu en kötü döneminde transfer edilmesiydi. Hukukçu Joan Laporta, ekibiyle birlikte başkanlık seçimini kazandığında Barcelona ezeli rakibi Real Madrid'in 15 puan gerisindeydi. Laporta bir başkandan daha çok, bir hukukçu ve iş adamı gibi meseleye yaklaştı. Önce kulübün gelirlerini arttıracak anlaşmaları imzaladı. Takımda revizyona gitti. Bu arada tüm yönetim kurulu toplantılarını Katalan kasabalarında yaptı. Barcelona'nın son yıllarda kaybettiği bir ruhu bu toplantı seanslarında adeta geri çağırdı. 2004 Nisan'ında Real Madrid'i deplasmanda 2-1 yendikleri maç, Barça tarihinin adeta dönüm noktası oldu. Victor Valdes'in kalede devleşmesi, Ronaldinho'nun yeni dünya starı olarak öne çıkmasıyla 14 maçlık muhteşem bir başarı serisi yakaladılar. 2003-2004 sezonunda puan farkını kapatıp, lig ikincisi olarak isimlerini Şampiyonlar Ligi'ne yazdırdılar. Bir sonraki sezonu ise İspanya şampiyonu olarak tamamladılar. Bu süreçte Başkan Laporta'nın başta Teknik Direktör Rijkaard olmak üzere mesai arkadaşlarını nasıl motive ettiğini bir görmeliydiniz. Koca belgeselin bana anlattığı bir tek şey vardı: Artık kulüp başkanlığında başarılı olmak için sadece para sahibi olmak yetmiyordu. Ben, bizim kulüplerin başkanlarının yerinde olsam, yeni dönemdeki tüm yönetim kurulu toplantılarına bu belgeseli izleyerek hazırlanırdım!..