atv'nin yeni dizisi Reis'in ağlarından bu hafta çok önemli iki toplumsal mesaj çıktı.
Murat Reis'in başı iyice sıkışmıştı. Yeğeninin borçlarını ödemek zorunda kalışı yetmiyormuş gibi, kalp krizi geçiren amcası da fatura ödenemeyince hastanede rehin kalmıştı. Üstüne üstlük bir de tekneye haciz gelmesin mi? Herkes kara kara ne yapacağını düşünürken, evin babası ortaya küçük bir kasa getirdi.
Sevimli Karadeniz şivesiyle "Ha bu bizim bankamizdur. Torlak Bank..." dedi ve kefen parası olarak biriktirdiği meblağı içine koyarak bankanın ilk mudisi oldu. Ardından anne bileziklerini, büyük anne yastık altındaki parasını getirip koydu. Evin kızı, çok sevdiği motosikletini satıp parasını 'bankaya' yatırdı. Ama en anlamlısı evin 8 yaşındaki oğlundan geldi. 'Hamsi' lakaplı Gürbüz, özenle biriktirdiği fotoğraf albümünü bağışladı önce. Sonra da bunun pek para etmeyeceğini anlayıp, 3 buçuk liralık harçlığını koydu kasaya... En azından amcanın hastane parası toplanmıştı. Mevcut bankalar halt etsin. Bir ailenin dayanışmasından daha kârlı bir yatırım, daha sonsuz bir kredi, daha düşük bir faiz var mı? Reis'in gönül pusulası işte bunu gösterdi.
Kardeşin kardeşe kırdırıldığı, vatanın, karanlıktan uzanan eller tarafından bölünmeye çalışıldığı şu günlerde Reis'te alttan alta işlenen bir diğer konu da çok önemli bir toplumsal mesaj içeriyor. Bizim Rizeli ailenin yaşadığı Paşabahçe'deki mahalleye, Diyarbakırlı bir aile taşındı. İki aile arasındaki ilk kontağı küçük çocuklar Arjin ile 'Cürbüz' kurdu. Önce birbirlerinin ismini bile anlamadılar. Ama daha sonra sıkı arkadaş oldular. Birbirlerinin isimlerinin anlamını bilmeseler bile aynı oyundan zevk aldıklarını gördüler.
Sonra Rizeli aile, Diyarbakırlı aileye hamsili pilav ikram etti. Yeni komşular ilk kez tattıkları bu yemeğe bayıldılar... Eminim haftaya da Rizeli aile, Diyarbakır'a özgü kibe mumbar ya da patlıcanlı meftune ile tanışıp hayran olacaktır.
Birbirimizin güzelliklerini görüp okşayacağımıza, niye birbirimizi 'öteki' yerine koyup yaralarımızı kaşırız? Bir anlayabilsem...