Yıllardır aynı şeyi yazıyor, söylüyorum; "Bu ülkeye barışı anneler getirecek" diyorum. Kimi zaman bu söylemim "fazla romantik" bulunarak eleştiriliyor.
Olsun, vazgeçmeyeceğim. Çünkü günün birinde haklı çıkacağımdan adım gibi eminim. Bu yangını anaların gözyaşı söndürecek, biliyorum.
Emine Erdoğan'ın Uludere ziyareti sırasında haber bültenlerine düşen görüntüler umudumu iyiden iyiye artırdı. Çünkü Başbakan'ın eşi de bir anneydi ve acılı anaların dilinden, yüreğinden en iyi o anlayabilirdi.
Emine Hanım'ın Uludere ziyareti, oraya protokol heyetlerinin yapacağı 'kurusıkı' ziyaretlerden çok daha etkili oldu. Emine Hanım, annelerin yitirdikleri evlatlarının fotoğraflarını görünce, onlarla birlikte gözyaşı döktü.
Sadece acılı yakınların ellerini sıkıp taziye dilemedi, onların yüreklerine dokundu. Kederli anneler de, yüreklerine tuz basıp "Bizim barıştan başka dileğimiz yok. Artık başka anaların yürekleri yanmasın" diyerek en samimi dileklerini seslendirdiler.
Emine Erdoğan'ın Uludere ziyaretinin çözüm rotasında çok önemli bir kilometre taşı olduğunu düşünüyorum.
Bu yazının Dünya Kadınlar Günü'ne denk gelmesinin ise tesadüften daha büyük bir anlamı olduğuna inanıyorum.