TRT 1'deki Seksenler dizisinin yapımcısı ve senaristi Birol Güven, Samanyolu TV'nin Kehkeşan adlı dergisine verdiği röportajda, "Biz insanları güldürmek için komedi dizisi yapmak istedik ama seyirci Seksenler'i ağlayarak izlediğini söylüyor" diyerek, şaşkınlığını dile getirmiş.
Ne yalan söyleyeyim, benim de Seksenler'de duygulandığım sahneler, güldüklerimin iki misli...
En çok şaşırdığım ise teknolojik sıçramalara ne kadar çabuk uyum sağladığımız, eskinin güçlüklerini nasıl da bir anda hafızamızdan sildiğimiz...

ARKADAŞLIK TESTİ
Son bölümde; hatıra defterleri konu edildi. Nasıl da unutmuşum... O dönemde bir arkadaşınız sizden hatıra defterine yazı yazmanızı istedi mi anlardınız ki, o sizin gerçek arkadaşınız.
Hatıra defterlerinin klişeleri de vardı. Mesela, "Bana bu çok kıymetli defterinde bir sayfa ayırdığın için çok teşekkür ederim" diye başlardı genellikle ve eğer defter sahibi kız ise -ki genellikle öyle olurdu- "Mavi önlükle başarılar, beyaz gelinlikle mutluluklar" cümlesiyle biterdi. Ve o hatıra defterleri; sayfaları sararana kadar çeyiz sandıklarında özenle muhafaza edilirdi.
Şimdi hatıra defterlerinin yerini sosyal paylaşım ağları aldı. Artık kimse, kimseye hatıra defteri yazdırmıyor. Sizi profiline 'eklemesi' yetiyor.
Canı isterse 'dürtüyor'... Kızarsa 'reddediyor' filan... Ve ne yazık ki bu modern hatıra defterlerinde artık hiçbir sayfa, sararacak kadar uzun ömürlü olmuyor...