Denizcilik, hayattaki en büyük tutkularımdan biriydi. Canım ne zaman sıkılsa, ne zaman kafayı biraz dağıtmak istesem, kendimi 'kayık irisi' teknem Firar'ın dümeninde bulurdum. Firar, hayatın sıkıntılarından, güzelliklerine doğru kazdığım tünelin ismiydi...
Peki neden mi 'di'li geçmiş zaman' kullanıyorum? Firar'ı üç gün önce satıp denizcilik defterimi kapadım da ondan...
Bu kararı almamın pek çok nedeni vardı. En önemlisi ise 'denizlerin hızla kirlenmesine karşı koyduğum kişisel tepki'ydi. Bayramda Bodrum'un cennet koylarını sintine sularıyla kirleten teknelerin haberlerinden çok etkilendim. Tekneniz ne kadar bakımlı olursa olsun, ne denli çevre duyarlılığına sahip olursanız olun, denizi kirletmemenize olanak yok. Denize hiçbir şey salmasanız bile, egzoz gazınız ya da zorunlu olarak teknenizin altına sürdüğünüz zehirli boya ile doğaya ihanet ediyorsunuz.
Tabii ki, çevre için herkesin teknesini satmasını önerecek kadar sıcaklardan etkilenmedim. Ama herkes teknesine çok iyi baksın, devlet denizi kirleten teknelere yakın takip uygulayıp caydırıcı cezalar versin. Aksi takdirde üçer yanı sintine suyu ile çevrili iki yarımadada yaşıyor olacağız...