Bugün Diyarbakır için önemli bir gün. Mesut Barzani geliyor...
Barzani, Kürtler arasında itibarlı bir isim. Babası, Molla Mustafa Barzani, ilk Kürt devletini kuran kişi. İran'da Mahabat Cumhuriyeti'ni ilân etmişti. Ama daha sonra Amerika desteğini çekince, Sovyetler Birliği'ne sığınmak zorunda kaldı. Bilahare Irak'a döndü. Orada Kürtlerin özgürlüğü için mücadele başlattı. Bu uğurda çok çile çekti. Kürtler arasında ailenin itibarı yüzünden BDP, Mesut Barzani'ye karşı özenli bir dil kullanmaya gayret ediyor. Ama tepkisini de ortaya koyuyor. Bu ziyareti, AK Parti'nin seçim yatırımına dönüştüreceğinden söz ediyorlar.
Bir siyasi iktidar, elbette attığı adımların seçimlerde neticesini almak ister. Türkiye ile Barzani'nin yakınlaşması mahalli seçimlere olumlu bir biçimde yansıyabilir.
BDP bu yüzden endişe ediyor; Barzani'ye kızıyor. Lâkin demokrasi böyle bir şey. Atılan her adımın bir bedeli vardır; müspet ya da menfi. Kaldı ki, Barzani, Suriye'deki Kürt oluşumunu ve PYD'nin özerk bir devlet kurmaya çalışmasını onaylamıyor. PKK'ya ve BDP'ye de bu sebebten dolayı mesafeli.
Keşke BDP siyaset üstü düşünüp, Kürt Federe Devleti'nin lideriyle Türkiye'nin yakınlaşmasını alkışlayabilseydi.
Diyarbakır çıkartmasının barış sürecine katkı sağlayıp sağlayamayacağı da soruluyor. İklimin yumuşamasına tesir eder ama "Bir daha silâhlar konuşmasın" diyorsak, tabii ki muhatap İmralı ve Öcalan'dır.