Önceki akşam yemekte yanımda oturan Li&Fung'un üst düzey yöneticisi Bülent Alkanlı, "Biliyor musunuz William Fung'un 11 Eyül'de New York'taki Dünya Ticaret Merkezi'ne çarpan uçaklardan birine bileti vardı. Son anda binmeyince, hayatı kurtuldu" deyince müthiş bir şansı olduğuna inandığım William Fung ile bir iki cümle sohbet etmek istedim.

Şanslı bir insanım!
Fung, felaketin olduğu sabah Boston'daki otel odasında müthiş bir istekle uyanmış. San Fransisco'da yaşayan kız kardeşine gitmek ve favori sushi restoranlarında bir öğlen yemeği yemek öylesine ağır basmış ki, müşteri görüşmesi için gitmesi gereken Los Angeles'a olan United Airlines'a ait biletini yakmış ve aslında hayatını da kurtaran müthiş kararı vermiş. O akşam Fung'a "Kendinizi şanslı hissediyor musunuz" diyorum, gülümseyerek, "Hem de çok şanslı hissediyorum' diyor. "Peki' diyorum, "Neden sizin bir özel jetiniz yok. Dünyayı dolaşıyorsunuz oysa ve çok hızlı olmanız gerekiyor.' Fung yine gülümsüyor yanımda duran Bülent Alkanlı'yı gösteriyor ve 'Bülent yanılmıyorsam, bir seyahatimizde sen puanlarınla business uçmuştun, ben de ekonomi' diyor ve anlatmaya başlıyor:

Özel uçağım yok çünkü…
"Ne benim ne de kardeşimin özel uçağı yok. Hiçbir zaman bir uçağımız olsun istemedik. Her zaman tarifeli seferlerle gidip geldik. Çalışanlarımız nasıl uçuyorsa biz de öyle uçuyoruz. Şayet ben uzun mesafeyi business uçuyorsam çalışanlarım da business uçar. Ben ancak puanlarımı kullanarak first uçarım aksi takdirde uçmam" diyor.
Ona Türkiye'nin önde gelen işadamlarının hepsinin özel bir uçağı olduğunu hatırlatıyorum. Bir yorum yapmıyor, sadece gülümsüyor. Fung Kardeşler, o akşam yemekten hemen sonra yine tarifeli bir uçakla İstanbul'dan ayrıldılar.