Ford Otosan'ın Kocaeli'ndeki fabrikasına yolum çok düştü. 2000'lerin başında fabrika için belirlenen arazide fırtınalar kopuyordu.
Yapılsın, yapılmasın tartışmalarının yanı sıra, 9. Cumhurbaşkanı Demirel'in 'Ford için Çankaya'nın bahçesini bile veririm' demesi unutulmaz cümleler arasına girmişti.
İşte bu fabrika 2001'de açıldığında ilk genel müdürü, önceki gün hepimizi çok üzerek, bir kalp kriziyle aramızdan ayrılan Nuri Otay'dı.
Otay'ı o yıllarda çok sık görmeme rağmen, son 7-8 yıldır hiç görüşmüyorduk.
Ta ki iki ay önce Ford'un yeni projelerini anlatmak için benimle bir yemekte buluşmak istediği güne kadar. Biraz nostaljikti. Eski günlerden söz ettik. O gün bana projelerinden önce, Van depreminde enkaz altında kalan 'Azra Bebek'i kurtaran SARS ekibi içinde fabrika çalışanlarından birkaç kişinin olmasından duyduğu mutluluğu anlatmıştı. Otay'ın 30 çalışanı deprem olur olmaz Van'a gitmişti çünkü...
Her ölüm erkendir. Otay'ın ölümü de öyle.
Bu ülke üretken, başarılı, iyi insanlarını erken kaybediyor sanki. Ford ailesine ve yakınlarına sabır diliyorum. Başları sağ olsun.