Vize zulmü nihayet ortadan kalkıyor. Bunu AB'nin bir lütuf gibi görmesi, insanın kanına dokunuyor. Neticede ortada bir ayıp vardı ve mülteci kartımıza karşılık Avrupa, bu ayıbını geri alıyor.
Aslında vize zulmünde çuvaldızı AB'ye batırmadan önce iğneyi kendimize batırmak gerek. Zira AB'nin sözünde ne kadar duracağı, vizesiz Avrupa sonrası her şeyin güllük gülistanlık mı olacağı henüz kesin değil.
Hatırlayalım; 1970'lerin sonlarında merhum Başbakan Süleyman Demirel'in "kararlılığı" ve Bonn Büyükelçisi Vahit Halefoğlu'nun "gayreti" sayesinde (!) vatandaşımızı AB'nin vize edepsizliğinin kurbanı haline zaten biz getirdik.
O dönemde "teröristi, dincisi kaçmasın" kaygısıyla zaten kendi insanımıza "çıkış vizesi yasağı" koymuştuk. Üç yılda bir yurtdışına çıkış ve 200 $'lık harcırah için Ankara'dan karar bekler durumdaydık.
Üstüne üstlük "teröristimizi almayın" ricasıyla Almanya'yı ikna için çalıştık. Yoğun gurbetçi akını ve siyasi iltica yolunu istismar edenler yüzünden zaten tedirgin Almanya, bu isteğimizi seve seve yerine getirdi. Ardından domino etkisiyle bütün Avrupa tarafından vizelendik.
Bugün bu utancın giderilmesi yolunda karar alındığını görüyoruz. İşler yolunda gider ve Avrupa yeni sorunlar icat etmez ise vatandaşlarımız AB ülkelerine vizeden muaf seyahat edebilecek.
Tepkilere bakıyoruz, özellikle iş dünyası mutlu zira "tüccarı bağlı, malları serbest" yapıdan çıkıyor, konsolosluklarda sersefil olmaktan kurtuluyorlar. Böylece AB'den mal almaya gidenimize "kırmızı halı" seren, fuarına mal satmaya gidenimize de "kırmızı ışık" yakan bu ikircil tutum ortadan kalkmış olacak.
İşler yolunda gider ve AB sorun çıkarmaz ise 1 Temmuz sonrasında yaşanacaklara dikkat çekmek istiyorum. 1- Sanıldığı gibi bizler AB ülkelerine akın etmeyeceğiz, 2- göç, dinamizme doğrudur ve biz daha fazla AB'li göçmen alabiliriz.
Hal böyle iken vizelerin kalkıyor olmasını bir lütuf gibi takdim etmek doğru değil. Olsa olsa AB, kendi ayıbından sıyrılmış olacak.
