Son dönemde siyasetçisinden aydınına bazı insanların dilinden düşmeyen bir tehdit var: "AK Parti tek başına iktidar olursa iç savaş çıkar."
Akıl alır gibi değil. Her zaman seçim yapmasıyla övünülen ve seçimle iktidarları değiştirme ihtimali olan bir ülkede bunun seslendirilmesinden daha utanç verici ne olabilir? Çok değil birkaç gün sonra halk sandığa gidecek. Eğer, iktidar yanlış yapıyor ve siz de doğru şeyler söylüyorsanız kazanırsınız. Belki de asıl sorun burada, muhalefette yer alan hiçbir parti, ne halka inanıyor ne de tek başına iktidara gelebileceğine...
Bu yüzden, açık açık söylemiyorlar ama "iktidarı bize verin" diyorlar. "Ya benimsin ya toprağın" zihniyetinin siyaset versiyonu bu. Geçmişte darbeciler devreye girip, siyasetin önünü kesiyordu şimdi aynı şeyi "iç savaş" korkutmasıyla yapmak istiyorlar.
Bunu da gözünü AK Parti düşmanlığı bürümüş birkaç yazar ya da varlığını şiddete borçlu PKK'lılar veya sırtını onlara dayayan HDP'liler değil, CHP'liler ve MHP'liler de yapıyor. MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli'nin 7 Haziran sonrasında sık sık 'iç savaş'tan söz ettiğini biliyoruz. Uyarıyor gibi yapıyor ama aslında "tehdit" ediyor:
"Sıkıyönetim ilanı geciktirildiği takdirde veya ertelenmesi halinde Türkiye baştan ayağa teröristlerin düşmanlıklarına yoğun olarak sahne olacaktır. Bunun sonucunda ise kanlı bir iç savaş kaçınılmaz olarak gündeme gelebilecek."
Şimdi bu "iç savaş" korosuna Demirtaş ve Bahçeli'den sonra CHP'liler de katıldı. Bakın, CHP Grup Başkan Vekili Engin Altay ne diyor: "1 Kasım'da Türkiye diyecek ki 'ya demokrasi, birlik, dirlik, iç barış, huzur ya da iç savaş' Türkiye'nin geldiği nokta budur. Türkiye bir iç savaşın eşiğindedir."
Halk onları seçmiyorsa, iradesi farklı tecelli ediyorsa bu "iç savaşın eşiği"ne gelmek demekmiş... Bu siyasi öngörü falan değil, düpedüz halk iradesine saygısızlıktır. Siyaset adına da insanlık adına da utanç verici bir durum. Bu siyasi akıl yürütme, ilk kez "yükselme" ve "alternatif" olma şansını yakalayan CHP'yi, iktidar ortaklığına değil, "iç savaş" çığırtkanlığından medet uman muhalefete mahkûm etmekten başka bir işe yaramaz.
